Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

«Η τέχνη είναι σύγχυση και οδύνη»

romeo kasteloutsi

«Η τέχνη είναι σύγχυση και οδύνη»  
Ο Ιταλός σκηνοθέτης Ρομέο Καστελούτσι, με τους πολλούς φαν 
σε μια κατάμεστη αίθουσα της «Πειραιώς 260»
 μίλησε για το δικό του θέατρο | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ηταν να γίνει αγρότης. Εγινε σκηνοθέτης. Ο Ρομέο Καστελούτσι, γεννημένος το 1960 σε ένα μικρό χωριό στην Τσεζένα, έξω από την Μπολόνια, δεν ακολούθησε τελικά τον δρόμο που του επέδειξαν οι δικοί του, αλλά σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία, έπεσε στον ποταμό της Τέχνης και άφησε να τον παρασύρει το ρεύμα του. Ετσι ξεκίνησε ο ίδιος τη χθεσινή ανοιχτή συνάντησή του με το κοινό, σε μια κατάμεστη αίθουσα της «Πειραιώς 260».
Ερχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών για τρίτη φορά. Το 2009 ήρθε με τα τρία μέρη της «Θείας Κωμωδίας» του Δάντη («Κόλαση - Καθαρτήριο - Παράδεισος») και το 2011 με το «Περί της έννοιας του προσώπου του Υιού του Θεού». Φέτος, φέρνει την παράσταση «Go down, Moses», μια ρηξικέλευθη σκηνική δημιουργία, πάνω στον φόβο του ανθρώπου μπροστά στην εγκατάλειψη. Βασίζεται στο βιβλικό δράμα του Μωυσή, που αφέθηκε ως βρέφος στο ποτάμι, από την ίδια του τη μητέρα.
«Go down, Moses»  
«Go down, Moses» |
«Διάβαζα συνέχεια στις εφημερίδες, από τις οποίες αντλώ πολλά από τα θέματά μου, για γυναίκες που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους αβοήθητα σε σκουπιδότοπους. Ο Μωυσής ήρθε αμέσως στο μυαλό μου», είπε ο Καστελούτσι. Βασισμένος σε ένα σπιρίτσουαλ των μαύρων σκλάβων με τον ίδιο τίτλο («Go down, Moses») αρχίζει, λοιπόν, μια σκοτεινή καταβύθιση στην ανθρώπινη μεταφυσική αγωνία.
«Το έργο είναι μια υπαρξιακή κραυγή που εκπέμπει SOS στο διηνεκές», εξήγησε ο σκηνοθέτης. «Το τραγούδι, μέρος μιας προσευχής, μιλά για τη σκλαβιά, για τον φόβο της ανελευθερίας. Ο αόρατος αυτός φόβος δεν περίμενα πως θα παρουσιαζόταν ποτέ ως ορατός, και μάλιστα στη χώρα που θα έφερνα την παράσταση. «Tell all Pharaohs, let my people go» (πες σε όλους του Φαραώ να αφήσουν τον λαό μου ελεύθερο) λένε οι στίχοι και παραπέμπουν συμπτωματικά στην ελληνική πραγματικότητα αυτές τις ώρες που μιλάμε. Με εκπλήσσει και με ξαφνιάζει το πόσο εκφράζει την κατάσταση της Ελλάδας σήμερα», δήλωσε.
Ο Ρομέο Καστελούτσι μίλησε σαν θεωρητικός, αλλά και ως σπουδαίος θεατράνθρωπος, κατοχυρώνοντας στα μάτια των θεατών (κάποιοι ανυπομονούσαν να τον δουν και όρμηξαν σχεδόν στο ταξί που τον μετέφερε στην «Πειραιώς 260») τον τίτλο του «τρομερού παιδιού της ιταλικής σκηνής» από την εποχή που ίδρυσε τη Societas Raffaello Sanzio.
To φθινόπωρο θα ξανανεβάσει, όπως είπε, την «Ορέστεια» στο Παρίσι, μετά από είκοσι χρόνια. Η τραγωδία είναι βαθιά στεριωμένη μέσα του. «Πρόκειται για μια αέναη προτροπή ενορχήστρωσης της εικόνας και του νοήματος», τόνισε. «Η αττική τραγωδία είναι ένα αψεγάδιαστο διαμάντι. Ενέχει μια τεράστια δύναμη και μέσα από αυτή έχουν λεχθεί τα πάντα. Τίποτα δεν μπορεί να την ξεπεράσει. Η αισθητική της φόρμα είναι η τελειότερη. Δεν υπόσχεται καμία σωτηρία, όπως κάνει ο χριστιανισμός. Θέτει μόνο ερωτήσεις, δεν δίνει καμία απάντηση», διευκρίνισε.
«Εξάλλου, η τέχνη δεν είναι για να δίνει απαντήσεις. Δεν έχει καν σε τίποτα να κάνει με την ελευθερία. Είναι ανατάραξη και σύγχυση, σχεδόν φυλακή. Είναι σύμπτωμα, όχι θεραπεία, ούτε διάγνωση. Ενα σύμπτωμα πολλές φορές οδυνηρό για τον θεατή. Μια διαρκής εκσκαφή, αυτό είναι», ξεκαθάρισε.
«Μη γελιόμαστε. Η τέχνη δεν είναι παρά μια επινόηση», είπε και μας ξάφνιασε. «Εμείς οι καλλιτέχνες δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να προσθέτουμε προβλήματα σε ήδη προβληματικές καταστάσεις. Να δίνουμε το “σήμα”, με την ομηρική έννοια της λέξης, που εμπεριέχει το ακραίο, τη σύγχυση, το μοιραίο. Ολα τα υπόλοιπα τα ορίζει ο θεατής».
 
Info: Το «Go down, Moses» παίζεται και σήμερα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Συγγρού 107, 2109005800), στις 21.00, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών

αναδημοσίευση απο : εφημερίδα των συντακτών

Δεν υπάρχουν σχόλια: