Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015


“Σ' ένα παλιό τούρκικο σπίτι
κλείστηκα μέρες και παλεύω
με τους λεκέδες του ασβέστη.
Μετρώ τα ξύλα στο ταβάνι, βρίσκω τα νερά∙
δίνω ονόματα, τους δίνω την καρδιά μου.
Ύστερα παίρνει και φυσά.
Σαρώνονται χαρές και γνωριμίες.
Ξανά μονάχος με τα ξύλα και τις πέτρες.
Ίσως στεριώσω τώρα∙ πάλι απ' την αρχή.
Ίσως προφτάσω να σκαλώσω τους χαμένους.”

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια: