Salvatore Quasimodo μτφρ: Ζήσης Σαρίκας

ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ

Λέγατε: θάνατος, σιωπή, μοναξιά•
όπως έρωτας, ζωή. Λόγια προσωρινά,
πλάσματα φανταστικά, εικόνες.
Κι ο αγέρας σηκώνεται ελαφρύς κάθε πρωί
κι ο χρόνος με το χρώμα της βροχής και του σιδήρου
περνά πάνω απ' τις πέτρες,
πάνω απ' τον περίκλειστο βόμβο των καταραμένων.
Η αλήθεια είναι ακόμη μακριά.
Πες μου, όμως, άνθρωπε καρφωμένε στο σταυρό,
κι εσύ από χέρια που χόντρυναν απ' το ξεραμένο αίμα,
Πώς ν' απαντήσω σε κείνους που ρωτάνε;
Τώρα. Τώρα. Πριν μπει κι άλλη σιωπή
μες στα μάτια, πριν σηκωθεί ο αγέρας
κι άλλη σκουριά προσθέσει.

Salvatore Quasimodo
μτφρ: Ζήσης Σαρίκας