ΑΛΛΕΝ ΓΚΙΝΣΜΠΕΡΓΚ////ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ(απoσπάσματα) /////ΜΤΦΡ:ΤΖΕΝΗ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ
Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου να καταστρέφονται απ΄την τρέλα να ψωμολυσσάνε υστερικά γυμνωμένα σέρνοντας σε νέγρικους δρόμους τα χαράματα γυρεύοντας μιάν άγρια δόση
Αγγελόμορφοι χίπστερς πού φλέγονταν για τον πανάρχαιο ουράνιο σύνδεσμο με το αστρικό δυναμό μέσα στη μηχανή της νύχτας
Που φτώχεια και κουρέλια με τα μάτια βουλιαγμένα ζαλισμένοι ξαγρυπνούσαν καπνίζοντας μέσα στο υπερφυσικό σκοτάδι διαμερισμάτων κρύου νερού πλέοντας πάνω απ΄τις κορφές των πόλεων με το νού τους στην τζάζ………………………………
Που γυρόφερναν μεσάνυχτα στις γραμμές του τρένου κι αναρωτιόντουσαν πού να πάνε και πήγανε και δεν αφήσαν πίσω τους κανένα λυπημένο…….
Που μελέτησαν τον Πλωτίνο,τον Πόε,τον Αγιο Ιωάννη του Σταυρού,τηλεπάθεια και την «μποπ»Καββάλα γιατι ό ο κόσμος ενστικτώδικα έτρεμε κάτω από τα πόδια τους στο Κάνσας,
……που ξέσπασαν σε κλάματα μέσα σε άσπρα γυμναστήρια γυμνοί και τρέμοντας μπροστά στη μηχανή των άλλων σκελετών…….
Που χώθηκαν κάτω από φορτηγά με κρέατα γυρεύοντας ένα αυγό
Που πέταξαν από τη στέγη τα ρολόγια τους ,να ρίξουν την ψήφο τους για την αιωνιότητα, έξω απ΄το χρόνο, και ξυπνητήρια πέφταν στα κεφάλια τους κάθε μέρα, όλη την επόμενη δεκαετία,……………..
Που ταξιδεύανε διασχίζοντας τη χώρα εβδομηνταδύο ώρες για να μάθουν αν εγώ είχα ένα όραμα ή αν εσύ είχες ένα όραμα ή αν αυτός είχε ένα όραμα να βρεί την αιωνιότητα …..
Που πέσανε στα γόνατα μέσα σε απελπισμένες μητροπόλεις και προσευχόντουσαν ο ένας για τη σωτηρία του άλλου και για φώς και για στήθια όσο που η ψυχή φώτισε τα μαλλιά της για ένα δευτερόλεπτο,….
Που απαίτησαν δίκες πνευματικής ακεραιότητας κατηγορώντας το ραδιόφωνο για υπνωτισμό κι έμειναν μονάχοι με την τρέλα τους και τα χέρια τους κι ένα αναποφάσιστο δικαστήριο……..
Που κάναν όνειρα κι ενσαρκωμένες τρύπες στο χρόνο και στο διάστημα ανάμεσα σε αναστρεμμένες εικόνες και παγίδεψαν τον αρχάγγελο των ψυχών ανάμεσα σε δυό οπτικά είδωλα και σμίξανε τα στοιχειώδη ρήματα και φτιάξανε το ουσιαστικό και την ορμή της συνείδησης πηδώντας μαζί με την αίσθηση του Πατέρα Παντοκράτορα Θεού στους Αιώνες
Για να ξαναπλάσουν το συντακτικό και το μέτρο του φτωχού ανθρώπινου λόγου και να σταθούν μπροστά σου άφωνοι κι έξυπνοι τρέμοντας από ντροπή αποδιωγμένοι κι ωστόσο βγάζοντας έξω την ψυχή τους να συμφωνήσουν με το ρυθμό της σκέψης μέσα στο γυμνό κι ατέλειωτο κεφάλι του…..
ΑΛΛΕΝ ΓΚΙΝΣΜΠΕΡΓΚ
ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ για τον Κάρλ Σόλομον..(αποσπάσματα)
Μτφρ: Τζένη Μαστοράκη