Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017






Αηδίες-ο χρόνος έγινε για να κυλάει
Οι έρωτες για να τελειώνουν
Η ζωή για να πηγαίνει στο διάβολο
κι εγώ για να διασχίζω το Απειρο
με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
Μονάχα όποιος τα διψάει όλα
μπορεί να με προφτάσει,

Ότι ζήσαμε
χάνεται
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
Και μόνο καμμιά φορά,
τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μυρηκαστικό τ΄αναμασάει
η ξεδοντιασμένη μνήμη,

ΟΣΑ ΔΕ ΖΗΣΑΜΕ
ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ-

Ά εσείς, χημικές ενώσεις του μυαλού μου
έσω εκκρίσεις μου
ανεμόσκαλα των νεύρων μου
θα σε τραντάξω ,σαν ένα δουλικό που μ΄όλο το μίσος του
χτυπάει ένα ακριβό χαλί,
μέχρι που να μου ρίξετε μια καινούργια λέξη,
μόλις κομμένη από τους αμπελώνες
της αυριανής μας τρυφερότητας. Μελλοντικό κάρβουνο,που
θα καίγεσαι
Από έρωτα ,και ποίημα εσύ αυριανό, όχι με λέξεις
μα με ανυπόκριτα κι αμάραντα ερωτικά κρεβάτια
και φεγγερά μεγαλόφωνα μάτια
μουγκών.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΠΟΙΗΣΗ/τόμος πρωτος
25η ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ,1963 (απόσπασμα)
εκδ:κεδρος

Δεν υπάρχουν σχόλια: