περνώντας ξυστά

Επεφτε

Επεφτε διαρκώς δίχως να σκοντάφτει περπατώντας ανάμεσα σε σκορπισμένα μήλα ναι επέστρεφε είχε αρχίσει να επιστρέφει σε εκείνο που δεν θα είναι μετά ο ουρανός μια τρύπια στέγη έσταζε κι ανάμεσα σε νερό διαρκώς γύριζε αυτός κάνοντας ετσι για να αποφύγει να επιστρέψει σε εκείνο που δεν θα έχει μετά κι έτσι πέρασε τη μέρα του όλη κι όταν ο δρόμος τέλειωσε έλυσε το σκοινί που της μέρας του έδενε το πόδι κι έτρεξε μαζί της μπροστά περνώντας ξυστά από τη γριά σκούπα του σκουπιδιάρικου που έφτυνε λάσπη μεθυσμένη βρίζοντας.

Εφη Καλογεροπούλου

ήχος από νερό

εκδ.Ενδυμίων,2010.