Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

love after love


Love After Love

The time will come
when, with elation
you will greet yourself arriving
at your own door, in your own mirror
and each will smile at the other's welcome,

and say, sit here. Eat.
You will love again the stranger who was your self.
Give wine. Give bread. Give back your heart
to itself, to the stranger who has loved you

all your life, whom you ignored
for another, who knows you by heart.
Take down the love letters from the bookshelf,

the photographs, the desperate notes,
peel your own image from the mirror.
Sit. Feast on your life.

Derek Walcott(Νόμπελ Λογοτεχνίας,1992)
Poems

μια μικρή γνωριμία με τον ποιητή εδώ και εδώ

6 σχόλια:

κοκκινη κισσα είπε...

σε μιά ελεύθερη μετάφραση

Θάρθει καιρός
που με αγαλλίαση
θα υποδέχεσαι τον εαυτό σου
σαν θα φθάνεις στην δική σου πόρτα ,στον δικό σου καθρέφτη
κι ο ένας τον άλλο χαμογελώντας θα καλωσορίζει,

Και θα λέει,κάθησε εδώ.Φάγε.
Θα αγαπήσεις ξανά τον ξένο πού ο εαυτός σου ήταν.
Δώσε κρασί.Δώσε ψωμί.Δώσε πίσω στον εαυτό της την καρδιά σου,στον άγνωστο που σ΄όλη σου την ζωή σε αγάπησε,
που εσύ αγνόησες για κάποιον αλλον,
που σε γνωρίζει από καρδιάς.
Τα ερωτικά γράμματα κατέβασε απ το ράφι
τις φωτογραφίες,τις απελπισμένες σημειώσεις,
απ΄ τον καθρέφτη την εικόνα σου ξεφλούδισε.
Κάθησε.Γιόρτασε τη ζωή σου.

Εράνισμας είπε...

Καλή μετάφραση! Προτείνεις κάποιο βιβλίο (στα ελληνικά)?

κοκκινη κισσα είπε...

Εράνισμας

Derek Walcott
Poems
μετ.Κατερίνα Αγγελάκη -Ρουκ
Στέφανος Παπαδόπουλος
εκδ.Καστανιώτη,2006

κατά καιρούς αφιερώματα εχουν κάνει και αρκετά περιοδικά ποίησης

αν ψαχτείς στο διαδίκτυο πιθανώς θα βρείς ότι χρειάζεσαι.,..

νασαι καλά!!!

Εράνισμας είπε...

Ευχαριστώ.

Un par de neuronas... είπε...

Πρώτα από όλα ζητώ συγνώμη, πολλές ισπανικές ταυρομαχίες (γραφιοκρατίες) αυτές τις μέρες και λίγο χρόνο.
Έχω μείνει πίσω σχετικά με τις ανάρτησης και διάβασα όλα τα post σου αργά και είναι πολύ όμορφο El centro del amor…

Και μου αρέσει η ιδέα της στροφής προς τον εαυτό μας την αγάπη, αυτό το μέρος δικό μας και άγνωστο σε μας ή ότι έχουμε ξεχάσει ... πολύ όμορφο. Ευχαριστώ πολύ.

Πολλή αγάπη και χαρά για το Σαββατοκύριακο.

κοκκινη κισσα είπε...

Veronica, σε κατανοώ απόλυτα.
νομίζα οτι η Ελλάδα έχει την πρώτη θέση στην γραφειοκρατία και την ταλαιπωρία και φαντάσου χωρίς ταύρους!
ναί, είναι χρήσιμο να επιστρέφουμε στον εαυτό μας και να τον αναγνωρίζουμε ξανά,..ταξίδι αυτογνωσίας δεν είναι η αγάπη??

πολλά φιλιά