Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Είμαι



Είμαι

Είμαι αυτός που ξέρει πως άδικα παλεύει
σαν κι εκείνον που κοιτάζει μάταια
μέσα στον σιωπηλό ,κρυστάλλινο καθρέφτη
κι ακολουθεί την αντανάκλαση 'η το σώμα (το ίδιο κάνει)
του ομοίου του.
Είμαι,σιωπηλοί μου φίλοι,αυτός που ξέρει
πως άλλη τιμωρία απο τη λησμονιά δεν υπάρχει
ουτε κι άλλη συγγνώμη.Κάποιος θεός έδωσε
στο ανθρώπινο μίσος τούτη την παράξενη δικλείδα.
Είμαι κείνος που,μ΄ολες τις φοβερές παραπλανήσεις του,
ποτέ δεν μπόρεσε ν΄αποκρυπτογραφήσει τον απλό και μαζί πολλαπλό
αδιάβατο λαβύρινθο του χρόνου,
που ανήκει ταυτόχρονα σε έναν και σε όλους.
Είμαι κάποιος που δεν είναι κανένας ,εκείνος που στον πόλεμο
δεν έπιασε σπαθί.Είμαι αντίλαλος ,λήθη,τίποτα.

Jorge Luis Borges


4 σχόλια:

llachar είπε...

Υπέροχο.

ioanna assani είπε...

αν και διαφωνω με τη ληθη ως το μονο γεγονος, απο την αλλη...αν και η ουτοπια ειναι υπαρκτη...ομολογω στις αντιθεσεις και στις αντανακλασεις ετουτο εδω το ποιημα ειναι ομορφο! ομορφο ποιημα κι αυτό τελικά παει μαζι με τη συναισθησια...κι αυτο τελικα αρκει!!

κοκκινη κισσα είπε...

ioanna assani

"..αλλη τιμωρία απο τη λησμονιά δεν υπάρχει.."!!!!

πράγματι όμορφο ποίημα του Borges

νασαι καλά!!

κοκκινη κισσα είπε...

dirdawuth

νασαι καλά!!