Joseph Donaldson

Όταν θα μιλώ με τη σιωπή

όταν μόνο θα έχω μια αλυσίδα

 από Κυριακές γκρίζες να σου δώσω

 όταν θα έχω μόνο ένα στρώμα άδειο

 για να μοιραστώ μαζί σου έναν πόθο

 που δεν θα γεμίζει πια με τα κορμιά αυτού του κόσμου

 όταν δεν θα μου φτάνουν πια τα ισπανικά τα λόγια

 για να σου πω γι αυτό που όλο κοιτάζω

 όταν θα είμαι βουβός από φωνή, μάτια και κίνηση

 όταν θα έχει πια ριχτεί μακριά μου

 ο φόβος να πεθάνω με όποιον να 'ναι θάνατο

 όταν δεν θα 'χω πια το χρόνο να είμαι εγώ

 ούτε και κέφι να είμαι εκείνος που ποτέ δεν ήμουν

 όταν θα έχω μόνο την αιωνιότητα να σου προσφέρω

 μια αιωνιότητα από φωνές και από λησμονιά

 μια αιωνιότητα που σ' αυτήν πια δεν θα μπορώ να σε βλέπω

 ούτε να σ' αγγίζω να σε ζηλεύω ή να σε σκοτώσω

 όταν στον εαυτό μου πια δεν θα απαντάω

 και δεν θα έχω μέρα ούτε σώμα

 τότε θα είμαι δικός σου

 τότε θα σ' αγαπώ για πάντα.

Homero Aridjis

Μετάφραση :Βασίλης Λαλιώτης

απο  εδώ