Χύθηκαν λέξεις
απ΄τις άκρες των δαχτύλων
σε ανεμόσκαλες κρεμάστηκε η σιωπή
ένα ποτάμι φώς διασχίζει τον αέρα
και τόση σκόνη τρέχει να κρυφτεί
έτριξε ο χρόνος πόρτα μες τη μέρα
χύθηκαν λέξεις είμαι ζωντανή.
εφη καλογεροπούλου
"ηχος απο νερό",
εκδ: ενδυμίων 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου