ΜΙΛΑΝ ΚΟΥΝΤΕΡΑ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟY
Μόνο ο αληθινός ποιητής ξέρει πόσο θλιβερά είναι μέσα στο σπίτι της ποίησης με τους καθρέφτες. Πίσω από τα τζάμια ακούγονται μακρινοί πυροβολισμοί και η καρδιά λαχταράει να φύγει.
Ο Λέρμοντοφ κουμπώνει τη στρατιωτική στολή του, ο Μπάιρον βάζει ένα πιστόλι στο συρτάρι του κομοδίνου του,ο Βόλκερ παρελαύνει μέσα από τα ποιήματά του μαζί με τα πλήθη, ο Χάλας βάζει τις βρισιές του σε ομοιοκαταληξία, ο Μαγιακόφσκι πατάει το ίδιο του το τραγο...ύδι στο λαιμό .
Μιά μεγαλοπρεπής μάχη μαίνεται μέσα στους καθρέφτες. Προσοχή όμως!Οι ποιητές έτσι και βγούν κατά λάθος από το σπίτι με τους καθρέφτες βρίσκουν το θάνατο,γιατί δεν ξέρουν να πυροβολούν,κι όποτε πυροβολούν πετυχαίνουν το δικό τους κεφάλι.
Αλίμονο,τους ακούτε; Προχωρούν! Ενα άλογο τρέχει στα φιδωτά μονοπάτια του Καυκάσου,αναβάτης είναι ο Λέρμοντοφ ,οπλισμένος με ένα πιστόλι.Και να που ακούγονται και πάλι οπλές αλόγων και μια άμαξα που προχωράει τρίζοντας!Τούτη τη φορά είναι ο Πούσκιν,κι αυτός με πιστόλι και πάει κι αυτός να μονομαχήσει!.......
Ο Λέρμοντοφ κουμπώνει τη στρατιωτική στολή του, ο Μπάιρον βάζει ένα πιστόλι στο συρτάρι του κομοδίνου του,ο Βόλκερ παρελαύνει μέσα από τα ποιήματά του μαζί με τα πλήθη, ο Χάλας βάζει τις βρισιές του σε ομοιοκαταληξία, ο Μαγιακόφσκι πατάει το ίδιο του το τραγο...ύδι στο λαιμό .
Μιά μεγαλοπρεπής μάχη μαίνεται μέσα στους καθρέφτες. Προσοχή όμως!Οι ποιητές έτσι και βγούν κατά λάθος από το σπίτι με τους καθρέφτες βρίσκουν το θάνατο,γιατί δεν ξέρουν να πυροβολούν,κι όποτε πυροβολούν πετυχαίνουν το δικό τους κεφάλι.
Αλίμονο,τους ακούτε; Προχωρούν! Ενα άλογο τρέχει στα φιδωτά μονοπάτια του Καυκάσου,αναβάτης είναι ο Λέρμοντοφ ,οπλισμένος με ένα πιστόλι.Και να που ακούγονται και πάλι οπλές αλόγων και μια άμαξα που προχωράει τρίζοντας!Τούτη τη φορά είναι ο Πούσκιν,κι αυτός με πιστόλι και πάει κι αυτός να μονομαχήσει!.......
Ποιός ποιητής δεν ονειρεύτηκε τον θανατό του; Ποιος ποιητής δεν τον φαντάστηκε;..γιατί ο θάνατος είναι μήνυμα.ο θάνατος μιλάει η πράξη του θανάτου έχει τη δική της σημειολογία ……
Ο Δάσκαλος Γιαν Χούς κι ο Τζορντάνο Μπρούνο δεν ήταν δυνατόν να πεθάνουν ούτε από σκοινί ούτε από ξίφος μόνο πάνω στην πυρά θα ήταν δυνατόν να πεθάνουν.Η ζωή τους έγινε έτσι ένα πυρακτωμένο σινιάλο,το φώς ενός φάρου,ενας δαυλός που λάμπει από μακριά μέσα στον χρόνο,γιατί το σώμα είναι εφήμερο και η σκέψη αιώνια και η τρεμάμενη φλόγα είναι η εικόνα της σκέψης….
Από την άλλη δεν μπορούμε να διανοηθούμε την Οφηλία στις φλόγες,μόνο από νερό θα μπορούσε να πεθάνει,γιατί τα βάθη των νερών συγχέονται με τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής ,το νερό είναι το στοιχείο εξολοθρευτής αυτών που χάθηκαν μέσα στον εαυτό τους,στον έρωτά τους ,στα αισθήματά τους,στην παραφροσύνη τους,στους καθρέφτες τους και στις δίνες τους..στο νερό πνίγονται οι κοπέλες των δημοτικών τραγουδιών που ο καλός τους δεν γύρισε από τον πόλεμο,στο νερό ρίχτηκε η Χάρριετ Σέλλευ,στον Σηκουάνα έπεσε και πνίγηκε ο Πάουλ Τσέλαν.
Ο Δάσκαλος Γιαν Χούς κι ο Τζορντάνο Μπρούνο δεν ήταν δυνατόν να πεθάνουν ούτε από σκοινί ούτε από ξίφος μόνο πάνω στην πυρά θα ήταν δυνατόν να πεθάνουν.Η ζωή τους έγινε έτσι ένα πυρακτωμένο σινιάλο,το φώς ενός φάρου,ενας δαυλός που λάμπει από μακριά μέσα στον χρόνο,γιατί το σώμα είναι εφήμερο και η σκέψη αιώνια και η τρεμάμενη φλόγα είναι η εικόνα της σκέψης….
Από την άλλη δεν μπορούμε να διανοηθούμε την Οφηλία στις φλόγες,μόνο από νερό θα μπορούσε να πεθάνει,γιατί τα βάθη των νερών συγχέονται με τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής ,το νερό είναι το στοιχείο εξολοθρευτής αυτών που χάθηκαν μέσα στον εαυτό τους,στον έρωτά τους ,στα αισθήματά τους,στην παραφροσύνη τους,στους καθρέφτες τους και στις δίνες τους..στο νερό πνίγονται οι κοπέλες των δημοτικών τραγουδιών που ο καλός τους δεν γύρισε από τον πόλεμο,στο νερό ρίχτηκε η Χάρριετ Σέλλευ,στον Σηκουάνα έπεσε και πνίγηκε ο Πάουλ Τσέλαν.
ΜΙΛΑΝ ΚΟΥΝΤΕΡΑ
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ
Μτφρ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΗΣ
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ
Μτφρ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου