tag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post956971787579305817..comments2023-09-03T14:39:24.881+03:00Comments on κοκκινη κισσα: ο βασιλιάς της Ασίνης -η ανασκαφη ενός ποιήματος-κοκκινη κισσαhttp://www.blogger.com/profile/14138214802769118061noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post-75688915197197542422008-04-20T14:47:00.000+03:002008-04-20T14:47:00.000+03:00ανώνυμοςκοσμήσατε το μπλόγκ μας αγαπητέ ανώνυμε !θ...ανώνυμος<BR/><BR/>κοσμήσατε το μπλόγκ μας αγαπητέ ανώνυμε !θάταν ευτύχημα άν ερχόσαστε συχνότερα στην συντροφιά μας!<BR/><BR/>ευχαριστώ τα μάλα!κοκκινη κισσαhttps://www.blogger.com/profile/14138214802769118061noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post-4141245099588910192008-04-20T13:44:00.000+03:002008-04-20T13:44:00.000+03:00Ασινην τε Ασινην τε...Ο ιδιος ο Σεφερης όμολογει ...Ασινην τε Ασινην τε...<BR/>Ο ιδιος ο Σεφερης όμολογει ενα συνειρμο Καθως προχωρω,οδος Φιλλεληνων,μια μυρωδια σκοινιου καραβισιου με φερνει μαγικα σ΄ενα νησιωτικο λιμανακι.ψιθυριζω 'Κι ο Μακρυγιαννης σαπιος απ'τις πληγες' κι αμεσως σχεδον''Κι ο βασιλιας της Ασινης που τον γυρευουμε δυο χρονια τωρα...''<BR/>''Ο βασιλιας της Ασινης ειναι ο Μακρυγιαννης,ειναι εγω,ειναι εσεις..' Η μεγαλη απηχηση του ποιηματος μαλλον οφειλεται στη σοφη του σπονδυλωση με τις συνθετικες εναλλαγες αφηγηματικοτητας, ποιητι- κου λογου και αγωνιωδων ερωτηματων για την υπαρξη...Η απτη αισθητικη εμπειρια επιβεβαιωνει τον υπαρξιακο στοχασμο ''Ο βασιλιας της Ασινης ενα κενο κατω απ' την προσωπιδα... Την αγγιξες θυμασαι τον ηχο της ;''<BR/>Η σεμνη διαχειριση στην εμφατικοτη- <BR/>τα των ποιητικων υλικων πραγματοποιειται με την εισαγωγη σε τριτο προσωπο:''κι ο ποιητης αργο πορει κοιταζοντας τις πετρες κι αναρωτιεται υπαρχουν αραγε ...υπαρχουν, η κινηση του προσωπου το σχημα της στοργης εκεινων που λιγοστεψαν τοσο παραξενα μεσ'τη ζωη μας ,αυτων που απομειναν σκιες κυματων...η μηπως οχι,δεν απομενει τιποτα παρα μονο το βαρος ,η νοσταλγια του βαρους μιας υπαρξης ζωντανης εκει που μενουμε τωρα ανυ- ποστατοι...'' Ο στοχασμος του ποιητη αναμεσα στις πετρες ειναι ενας πετρινος στοχασμος που κλεινει με την διαπιστωση:''Ο ποιητης ενα κενο>> Ισως αυτος ο τελικος αφορισμος ναναι ο ιδιος ο βασιλιας της Ασινης...''που τον γυρευαμε τοσο προσεχτικα σε τουτη την ακρο- πολη γγιζοντας καποτε με τα δαχτυλα μας την αφη του πανω στις πετρες''Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post-78479767891317538802008-04-20T13:32:00.000+03:002008-04-20T13:32:00.000+03:00κατά σύμπτωση διαλέγω και εγώ τόν ίδιο στίχο-μεγάλ...κατά σύμπτωση διαλέγω και εγώ τόν ίδιο στίχο-μεγάλη αλήθεια!<BR/><BR/>καλημέρα!κοκκινη κισσαhttps://www.blogger.com/profile/14138214802769118061noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post-3321532085404696912008-04-20T02:42:00.000+03:002008-04-20T02:42:00.000+03:00Υπέροχος Σεφέρης! Πάντα! Με κορυφαίο στίχο για μέν...Υπέροχος Σεφέρης! Πάντα! Με κορυφαίο στίχο για μένα τον:<BR/><BR/>Σα δε γυρεύεις τίποτε γίνεσαι παράξενα σκληρός.<BR/><BR/>Ήταν η εποχή βέβαια τότε που δημιουργούσε ένα αίσθηµα του κενού, απουσίας και θλίψης. Η εποχή αυτή ήταν πιο κρίσιµη για τους διανοούµενους που είχαν φιλελεύθερες ψυχές και ανεπτυγµένη ευαισθησία, όπως ο Σεφέρης. <BR/>Αναλογίζομαι συχνά, ποιά εποχή να ήταν πιο δύσκολη εκείνη ή η σημερινή; <BR/>Καταλήγω πως πάντα ήταν οι καιροί δύσκολοι για πρίγκιπες και ποιητές!<BR/>Ευχαριστούμε για όσα μας θυμίζεις και όσα μας φέρνεις καινούργια! Πάντα ποιοτικές κι ευαίσθητες επιλογές!<BR/><BR/>Καλή Κυριακή!<BR/>Φιλιάμαριάνναhttps://www.blogger.com/profile/18330202197625212891noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post-48293509224714328402008-04-19T23:31:00.000+03:002008-04-19T23:31:00.000+03:00ενδιαφέρον! όχι το ανέκδοτο.ενδιαφέρον! όχι το ανέκδοτο.κοκκινη κισσαhttps://www.blogger.com/profile/14138214802769118061noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5666172414146013595.post-19705222495909896792008-04-19T23:00:00.000+03:002008-04-19T23:00:00.000+03:00Δε διάβασα, βαριόμουνα μεγάλα νοήματα. Απλώς η εικ...Δε διάβασα, βαριόμουνα μεγάλα νοήματα. Απλώς η εικόνα μ' άρεσε<BR/>Ανέκδοτο :΄<BR/>"Πότε θα μπορούσαμε να γιορτάζαμε Χριστούγεννα και Πάσχα μαζί;"<BR/>"Αν είχε πεθάνει στη ...γέννα"Spyros Vlahoshttps://www.blogger.com/profile/13167540259665414672noreply@blogger.com