Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

....ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ....

R.Pelisson.http://www.SaharaMet.com
Ακόμη τα τείχη δέν πέφτουν,
το λόγο δέν γνωρίζω
ζρρ-ο συριγμός τής αστραπής,
σε μίαν άγνωστη,
ακαταχώριστη διάσταση
είμαστε ανίσχυροι,
χώμα και σκόνη γεμίζουν τα πνευμόνια μας
τα σωματά μας σκοντάφτουν
πάνω σε πόρτες με ξηλωμένους μεντεσέδες,
και γείσα που γέρνουν
σταυρωτά
βαδίζουμε ακατάπαυστα
στόν ανάλαφρο αέρα
που πυκνώνει σε τυφλή ομίχλη,
έπειτα βιαστικά τραβιόμαστε στο πλάι,
επειδή κι ο αέρας ακόμα
είναι απρόβλεπτος,
πυκνός αντί για διάφανος
κι αραιώνει εκεί πού χωρίζονται
κι ανοίγουν οι φτερούγες,
κι ο αιθέρας
είναι βαρύτερος από το δάπεδο,
και βουλιάζει το δάπεδο
σαν πλοίο κλυδωνίζεται
δεν ξέρουμε
κανένα κανόνα της διαδικασίας
ταξιδιώτες είμαστε
εφευρέτες του αγνώστου,
του ακαταχώριστου
δέν έχουμε χάρτη
ίσως να βρουμε καταφύγιο,
ίσως να βρούμε ουρανό।
HILDA DOOLITTLE
ΕΙΣΑΓΩΓΉ ΣΤΗΝ ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ H.D
απόδοση Λιάννα Σακελλιου
εκδόσεις GUTENBERG
"Η Αμερικανίδα Hilda Doolittle (1886-1961),πού σεμνά υπέγραφε με το μονόγραμμα H.D ,υπήρξε μία από τίς σημαντικότερες ποιήτριες του εικοστού αιώνα.Ανήκε στήν πρωτοποριακή ομάδα τών Εικονιστων ,του ποιητικού κινήματος πού ανέτρεψε την παράδοση τών συμβολιστών του προηγούμενου αιώνα.ο Εικονισμός ,η μήτρα του μοντερνισμού,εισηγήθηκε τίς αρχές του ελεύθερου στίχου .Ιδρυτής του κινήματος ήταν ο Ezra Pound,μνηστήρας κάποτε της H.D ,ενώ την ομάδα συμπλήρωναν άλλοι δύο αμερικάνοι ποιητές o Jonh Fletcher kai Amy Lowell και τρείς βρετανοι οι Richard Aldington(κατοπινος συζυγός της) και F.S Flint kai D.H.Lawrence...."

3 σχόλια:

Keep Dreaming είπε...

isws na vroume to tipota mas gia na isyxasoume pia ;)

kalinyxta..

μαριάννα είπε...

Όμορφες σκέψεις θηλυκές. Με αισιόδοξο "ίσως" στο τέλος. Μου αρέσει αυτό το φινάλε. Ίσως να βρούμε καταφύγιο, ίσως να βρούμε ουρανό!

Καλημέρα!

κοκκινη κισσα είπε...

ερασιτέχνιδα, διακρίνω μιά μικρή απογοήτευση? μηδενισμό ίσως? η κάνω λάθος?
Ας είμαστε αισιόδοξοι,ίσως " να βρούμε ουρανό", θα δείξει...



Γητεύτρια, καλωσορίζω θερμά.
Πράγματι οι δύο τελευταίοι στίχοι διαχέουν μιά ελπίδα σ αυτό το ταξίδι αναζήτησης.Η συγγραφέας την βρήκε όπως η ίδια λέει στην γραφή.είχε πεί"δέν ήξερα ότι έπρεπε να παραμείνω πιστή σε κάτι,το ονόμασα γραφή,γράφε,γράφε ή αλλιώς πέθανε."Η πνευματική αναζήτηση η τέχνη εν γένει δέν είναι άλλωστε και το προσωπικό καταφύγιο κάθε δημιουργού?


τήν καληνύχτα μου και σας ευχαριστώ