Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Ε.Τι είπε ο κεραυνός ................ Ποιός είναι ο τρίτος πού περπατεί πάντα στο πλάι σου; Οταν μετρώ ,είμαι μονάχα εγώ και συ μαζί μου Μα όταν κοιτάζω εμπρός τόν άσπρο δρόμο Υπάρχει πάντα κάποιος πού περπατεί στο πλάι σου Γλιστρώντας τυλιγμένος σε καστανό μανδύα ,κουκουλωμένος Αν είναι άντρας άν είναι γυναίκα δέν το ξέρω Μ ΄αυτός εκεί ποιός είναι απ΄τ΄άλλο πλάι σου;............. T.S.ELIOT η ερημη χώρα μετ.Γ. Σεφέρη

12 σχόλια:

Τσουχτρα είπε...

Καλημέρα κόκκινη...και καλό μήνα...και οι μουσικές σου είναι πάντα super ! Take care :)

κοκκινη κισσα είπε...

τσούχτρα
καλό μήνα!
είπα να ταξιδέψουμε λίγο στή Μεσόγειο,καλοκαίρι γαρ.

ο Τυνήσιος Anouar Brahem είναι και γνώστης της μουσικής αραβικής παράδοσης (παίζει ούτι από τα έντεκα) ,διαθέτει και αίσθημα,άρα ιδανικός για συντροφιά.

νάσαι καλά!

Τσουχτρα είπε...

Μιά που σ' αρέσουν τέτοια ακούσματα δοκίμασε ν΄ακούσεις το παρακάτω cd..
Yurdal Tokcan: Inner Soul (Bende Can)
Είναι εξαιρετικό !

κοκκινη κισσα είπε...

τσούχτρα

σε ευχαριστώ!
ήδη πήρα μιά πρώτη γεύση,από youtube...πολύ καλός!

καλό απόγευμα.

aKanonisti είπε...

Αντρας είναι...
σίγουρα.....
Η μουσική σου...
οι φωτογραφίες σου....
τον περιγράφουν....
και κάνουν την ζέστη..
πιο θερμή....

κοκκινη κισσα είπε...

ακανόνιστη

το ποίημα (ερημη χωρα) ,εχει δύο ισχυρά μυθολογικα υποστρώματα ,τον μύθο του Νεκρού Θεού και τόν μύθο τού Γκράλ .Το ποίημα ειναι σκοτεινό και βαθιά συμβολικό .Ολες οι αρσενικές παρουσίες είναι πρόσωπα ακαθόριστα ,ίσκιοι ή απουσίες,όπως ο νεκρός θεός,ο θεός της γονιμότητας.Ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει το μοτίβο της στέγνιας,του άγονου έρωτα,του θανάτου πού δέν καταλήγει στη ζωή,μιά στοίβα σπασμένες εικόνες πού συμπλέκονται γύρω από την κεντρική μορφή του Τειρεσία.

είναι πολύσημο ποίημα από τα αγαπημένα μου,γιαυτό και συχνά επανέρχομαι στίς αναρτήσεις...

χαίρομαι πού σου άρεσε.
καλό απόγευμα!

aKanonisti είπε...

Eνα ποίημα καλή μου...είναι ποίημα γιατί δίνει φτερά στην φαντασία μας...
Γιατί μπαινει μέσα στο μυαλο και την ψυχή μας.. και γίνεται δικό μας..
Ουδέποτε γούσταρα τις αναλυσεις..
Είτε γούσταρα...είτε οχι....ένα ποίημα...
Δεν με νοιάζουν τα μοτίβα...
με νοιάζει...τι μου προξενεί...
Και ο Ελιοτ... είναι ΘΕΟΣ.....
Εχω χύσει και δακρύσει διαβάζοντας την Ερημη Χώρα..
Τον λατρεύω... και έτσι αρχισα να διαβάζω ποίηση...
Ξέρω πως εσύ τα αναλύεις διαφορετικά...
Εγω τα ζω πιο επιφανειακα....
Το αποτέλεσμα μετράει...
Και το αποτέλεσμα είναι ένα ταξίδι...
Στις αραβικές χώρες..ή στην βουβωνική του χώρα...
Αδιάφορο...
Εχεις το ταλέντο να με ταξιδεύεις με τις αναρτήσεις σου... για αυτό.. έχω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ να σου πω...
Οι αναλυσεις είναι για λιγότερο γκροτέσκ "κοινο"....

Καληνύκτα..

κοκκινη κισσα είπε...

ακανόνιστη

δέν πρόκειται για ανάλυση...
πολλές φορές τα σχόλια μάς δίνουν τήν ευκαιρία να κουβεντιάσουμε ,νά ανταλλάξουμε , να μάθουμε αμφότεροι αφορμής (της ανάρτησης ) δοθείσης.
Πράγματι πολλές φορές η απόπειρα μιάς ανάλυσης περιορίζει τήν συγκίνηση ,αλλες φορές η επιπλέον γνώση ιδιαίτερα πάνω σε σκοτεινά ποιήματα τήν ενισχύει.
Ομως σίγουρα ο τρόπος πρόσληψης και η συγκίνηση πού προκαλεί ,είναι πάντα και θα μείνει ιδιαίτερα προσωπικός,...
ας ταξιδέψουμε λοιπόν...
αλλωστε όπως λές ,αυτό και το ζητούμενο!

νάσαι καλά,καλημέρα!

Spyros Vlahos είπε...

Memento Mori

kryos είπε...

Αυτός που είναι πάντα δίπλα μας είναι ο θάνατος μας .... η αίσθηση του παροδικού που τρομάζει αλλά ταυτόχρονα λυτρώνει κι αποτελεί έναν θαυμάσιο δάσκαλο-οδηγό σ αυτή την πορεία-ταξίδι-ζωή που περισσότερο την νιώθεις και λιγότερο κατανοείς .
Και ο απόλυτος φόβος μοναξιάς όταν γύρω σου όλα είναι τόσο μακρινά ... όταν γίνεσαι παρατηρητής και βλέπεις ότι δεν μπορείς να πάρεις κανέναν μαζί σου.
Γιατί το άθλημα φαίνεται ομαδικό αλλά είναι ατομικό .

Να έχεις μια όμορφη μέρα σου εύχομαι !!!!

κοκκινη κισσα είπε...

σπύρος

σύντομος και περιεκτικός σπύρο!
η συνείδηση της θνητότητας μας μέσα στήν ακατάπαυστη κίνηση ,μέγιστη σοφία.

κοκκινη κισσα είπε...

kryos

Ετσι ακριβώς είναι.....καθένας μονάχος στόν έρωτα,στη δόξα στο θάνατο...όπως λέει ο ποιητής!

νάσαι καλά.καλό απόγευμα.