Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008


Ενα πόδι χωρίς παπούτσι
θλιμμένο και χωρίς επάγγελμα
πόδι όλο κάλοι μιάς νέγρας εμπνευσμένης
μαύρης της τελευταίας νύχτας
Μές στούς έρημους δρόμους
τραγουδά η νέγρα
το τραγούδι τών κόρνων και
των κόκκινων κάλων
το τραγούδι τών θλιμμένων
δίχως επάγγελμα ποδιών
Joyce Mansour
κραυγές σπαράγματα όρνια
απόδοση Εκτωρ Κακναβατος
Εκδοσεις Αγρα-1994
Joyce Mansour:υπερρεαλίστρια ποιήτρια αιγυπτιακής καταγωγής (1928-1986) ,έγραψε στα γαλλικά και συνδέθηκε με τον Α.Μπρετόν και το υπερρεαλιστικό κίνημα.
" εκείνο πού δεσπόζει στην ποίησή της είναι η δίχως μεταπτώσεις αναφορά της στο χαοτικό διάστημα ανάμεσα Ερωτα και Θανάτου...πού εκδηλώνεται όχι σπάνια σε τόνους ντελίριου...............
Θέλει τόν έρωτα διαπερατό από τόν θάνατο.Τό θάνατο διαμπερή από τόν ερωτα.Τόν έρωτα εντεταγμένο στούς κώδικες της μορφογένεσης.Τό θάνατο φάση της ανακύκλωσης τών μορφών....και είναι πληγωμένη.μελαγχολική,πικρή,αηδιασμένη,δραματική,χλευαστική,αναστατωμένη,επαναστατική....."
Εκτωρ Κακναβατος.
Miss Perfumado - Cesaria Evora

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αυτο που σ αρπαζει απ το χωμα,σε τιναζει ψηλα,σε στριφογυρναει στον αερα και μετα σε αφηνει ευγενικα στη γη, το λενε ποιηση.
αν βαλεις και ξυπολητο ηχο,οπως εκανες εσυ,χαριζεις μια εξαιρετικη αναρτηση!!!!
ευχαριστω, κοκκινη κισσα!
βγαινω στο δρομο αισιοδοξος!
δεν την ηξερα,θα τη διαβασω!
νασαι καλα.

αντρεας π.////

κοκκινη κισσα είπε...

αντρέα
χαίρομαι πού έγινα η αφορμή,για το διάβασμα εννοώ,
εύχομαι να αποζημιωθείς και με το παραπάνω!!
ο λόγος τής Mansour ιδιαίτερος όπως λέει και ο Κακναβάτος ενδίδει στήν ασέλγεια,στήν λαγνεία, .......στίς παρενέργειες του ερωτικού παροξυσμού επιστρατεύοντας και τήν αναισχυντία προκειμένου να διασαλπίσει πώς είναι απαράδεκτος ο θάνατος....


καλό βράδυ

aKanonisti είπε...

Υπέροχο το ποίημα κίσσα μας...
αλλά το εκλαμβάνω πιο πολύ ως αστική τοπιογραφία...
Εχεις κανένα άλλο πιο ερωτικό δείγμα .. ή κάποια βιβλιογραφία να μας δώσεις??
Γιατί πράγματι.. είναι εντυπωσιακή η Mansour που μας προτείνεις¨-)))

Καλή εβδομάδα!!!!

Yannis Zabetakis είπε...

το τραγούδι τών κόρνων και
των κόκκινων κάλων
-----------------------

πώς μπορούν ακόμα και ...τραγουδούν ?

Giousurum είπε...

Kissa den mporo na po oti den mou arese to poiima..Malista tha psaxo na diavaso kai alla tis Mansour...
Oso gia tin mousiki ypokrousi...Xtypises diana...Yperoxo...
Kalo sou vrady...

κοκκινη κισσα είπε...

akanonisti
πάρε και μιά δεύτερη γεύση!Από τα αμιγώς ερωτικά τής Mansour

"Αφού σε προκαλούν τα στήθια μου
θέλλω τη λύσσα σου
θέλω να δώ τα μάτια σου να βαραίνουν
τα μαγουλά σου να ρουφιόνται να χλωμιάζουν
θέλω τ΄ανατριχιασματά σου
θέλω ανάμεσα στα σκέλια μου να γενείς κομμάτια
πάνω στο καρπερό του κορμιού σου χώμα
οι πόθοι μου χωρίς ντροπή να εισακουστούνε
Τα βίτσια τών αντρών
είναι η επικρατειά μου
οι πληγές τους τα γλυκισματά μου
αγαπάω να μασώ τίς χαμερπείς τους σκέψεις
γιατί η ασκήμια τους κάνει τήν ομορφιά μου."

εν καιρώ θα αναρτήσω και άλλα από τήν ίδια συλλογή!

φιλιά.

κοκκινη κισσα είπε...

Γιάννη,
εισπράττω ως ρητορικό το ερώτημα!αλλιώς θα απαντούσα
γι αυτό ακριβώς μπορούν!!!

νάσαι καλά.

κοκκινη κισσα είπε...

Γιουσουρούμ

χαίρομαι για τήν αφορμή!πού σου΄δωσα
Δέξου το ώς αντί-δωρο ,για όσες μου έχεις προσφέρει εσύ ,με τίς άκρως ενδιαφέρουσες αναρτήσεις σου!

καλό βράδυ!

demon είπε...

Πόδια χωρίς επάγγελμα ε; Όνειρο δίχως εφιάλτη! Καλό Φθινόπωρο...

κοκκινη κισσα είπε...

καλό φθινόπωρο Demon!
ευχαριστώ για το δώρο!!(βρήκες στόχο).

aKanonisti είπε...

Τώρα μάλιστα...
Το κάνω copy paste...και το στέλνω... όπου πρέπει...
Χαχαχαχαχαχαχαχα
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!!!!!!!!!!!!!!!!