η φωτο ειναι από http://karakusa.aminus3.com/portfolio/

ο κλέφτης

Κλέφτης ,-στ΄αλήθεια ,κλέφτης,άσημος,σεσημασμένος παραμόνευε

γυναίκες κι άντρες,γέρους και παιδιά,φύλλα,παράθυρα,λαμπτήρες,

παλιές κιθάρες,ραπτομηχανές, ξερά κλαδιά,τόν εαυτό του.

Ολο έκλεβε

μιά στάση τους,μιά εκφρασή τους,τ΄αποτσίγαρα πού πετούσαν στο δρόμο,

τα ρούχα τους ,όταν γδύνονταν τήν ώρα του έρωτα,τήν σκέψη τους,

τ΄άγνωστα σχηματά τους,τα δικά τους ,τα δικά του,κι έφτιαχνε

μεγάλες,περίεργες ανθοδέσμες ή φύτευε γλάστρες.Τώρα,

στ άνθοπωλείο τής γωνιάς,πίσω απ΄τα τζάμια, τόν βλέπαμε

να ραντίζει με τήν τρόμπα τα μεγάλα τριαντάφυλλα,τίς ντάλιες

τα γαρύφαλλα

χωρίς να τα πουλάει μήτε να τα χαρίζει- ένας κλέφτης ιδιόρρυθμος,

ένας παρηκμασμένος πρίγκηπας μέσα στη σέρα του.Μόνο το

προσωπό του,ωχρό ξεχώριζε ανάμεσα στούς πανύψηλους κρίνους,

σαν ένας νεκρός μέσα στο γυαλινό του φέρετρο.Ωστόσο,

στα κρύα του χειμώνα,αυτό το ανθοπωλείο με τ΄απούλητα άνθη,

πάντα μας έδινε τήν αισθηση μιάς αιώνιας άνοιξης,κι άς μάθαμε

αργότερα

πώς όλ΄αυτά τα λουλούδια ήταν χάρτινα, βαμμένα

με κόκκινη και κίτρινη μπογιά-πιότερο κόκκινη- σε διάφορους τόνους.

Γ.Ριτσος

Μαρτυρίες Α(1957-1963)