Tadeusz Kantor(1915-1990)Πολωνός ζωγράφος,designer,σκηνοθέτης,γνωστός για τίς πρωτοποριακές του θεατρικές παραστάσεις. Τό έργο του "νεκρή τάξη" ανέβηκε πρώτη φορά στήν Κρακοβία 15 Νοέμβρη του 1975 και ο ίδιος το αποκαλούσε "θεατρική μηχανή μνήμης". Αναμνήσεις τής παιδικής ηλικίας,θραύσματα μνήμης,πανταχού παρούσα η αίσθηση του θανάτου μέσα σε έναν νέο σκηνικό "νατουραλισμό" όπου το ανθρώπινο σώμα φέρει τήν συσσωρευμένη, έγκλειστη εμπειρία του βιώματος μέ όλες τίς ακόμη και ασχημες και δυσβάσταχτες αλλά ατόφιες όψεις τών πραγμάτων.Η φύση προβάλλει στήν τέχνη με όλο της το μεγαλείο.. περισσότερα βιογραφικά στοιχεία για τόν μεγάλο δημιουργό εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Kantor
Το Μικρό Μανιφέστο τού Tadeusz Kantor «...δεν είναι αλήθεια ότι στον σύγχρονο άνθρωπο το πνεύμα νίκησε τον Φόβο... δεν είναι αλήθεια... ο Φόβος υπάρχει: ο φόβος μπροστά στον έξω κόσμο, ο φόβος μπροστά στη μοίρα μας, μπροστά στον θάνατο, μπροστά στο άγνωστο, ο φόβος μπροστά στην άβυσσο, μπροστά στο κενό... «... δεν είναι αλήθεια ότι ο καλλιτέχνης είναι ο ήρωας ή ο κατακτητής ο τολμηρός και ατρόμητος, όπως το απαιτεί ένας συμβατικός Μύθος «Πιστέψτε με είμαι ένας φτωχός Άνθρωπος χωρίς όπλα και χωρίς άμυνα που διάλεξε τη θέση του απέναντι στον Φόβο ενσυνειδήτως! Μέσα στη συνείδηση είναι που γεννιέται ο Φόβος! «... βρίσκομαι όρθιος μπροστά σε σας τους αυστηρούς αλλά αληθινούς Δικαστές! Βρίσκομαι όρθιος κατηγορούμενος και βυθισμένος στον Φόβο μου... «Κι αυτό είναι η διαφορά ανάμεσα στους παλιούς ντανταϊστές των οποίων αισθάνομαι απόγονος και σ' εμένα! «Εγέρθητι φώναζε ο Picabia ο Μέγας Είρων - είσαι κατηγορούμενος!» «Και ιδού η διόρθωσή μου - σήμερα -πάνω σ' αυτήν την εντυπωσιακή απαγγελία των παλιών χρόνων: «... εγώ είμαι που δικάζομαι και κατηγορούμαι βρίσκομαι όρθιος μπροστά σας και πρέπει να δικαιολογηθώ πρέπει να ψάξω αιτίες και αποδείξεις - δεν γνωρίζω - της αθωότητας ή της ενοχής μου... ... είμαι όρθιος όπως άλλοτε, όπως στο παρελθόν, στο σχολείο, στην τάξη μου... και λέω... ξέχασα ήξερα, ήξερα σας διαβεβαιώ, κυρίες και κύριοι... Καλησπέρα σας!!!
Τον δ’ άνευ λύρας όμως υμνωδεί θρήνον Ερινύος αυτοδίδακτος έσωθεν θυμός, ου το παν έχων ελπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, 990 επ
Αν οι αυτόματοι συνειρμοί αποκαλύπτουν κάτι..Δε γνωρίζω το ζωγράφο και σκηνοθέτη..Η αίσθηση που μου άφησε το βίντεο όμως ήταν αυτή του "τραγικού" με την αρχαία έννοια του όρου.
ιδιαίτερος ο στοχασμός του Ταντέους Κάντορ. Οι ανθρώπινες φιγούρες του "αξιοθρήνητα όντα της απώλειας ,πού έχουν εκπέσει στήν κατάσταση μιάς κέρινης κούκλας, έχοντας στοιχειώσει ανάμεσα σε εικόνες του θανάτου τους και σε θανατηφόρες αναμνήσεις ζωής". Τό έργο του είναι συγκλονιστικό.
ερασιτέχνης άνθρωπος με αφορμή το σχόλιο σου παραθέτω και το ακόλουθο απόσπασμα του μεγάλου δημιουργού
"ιχνη βαθιά χαραγμένα σ ένα μακρινό παρελθόν.Τό πιό σημαντικό είνα να τα αναγνωρίσεις .Καί να μήν φοβηθείς ύστερα να αποκαλύψεις τήν εικόνα τους όλο και πιό απλή,απομακρυσμένη από όλες τίς ευγενείς συμβάσεις,από ηθικές επιταγές ,από ιδεαλιστικές φόρμουλες.Νά μήν φοβηθείς τήν ντροπή μπροστά στήν ανωριμότητα ,στόν παιδισμό.Κατάλαβα ότι "εμβαθύνοντας "σ΄αυτήν τήν ντροπή -κι αυτό απαιτεί πολύ θάρρος- θα ανακαλύψω στο βάθος τήν αλήθεια και το μεγαλείο.Χωρίς ηθική και χωρίς πάθος." Ταντέους Κάντορ
Ναί οι αυτόματοι συνειρμοί αποκαλύπτουν τίς ρίζες τών πραγμάτων... Εχω τήν ίδια ακριβώς αίσθηση βλέποντας το ολιγόλεπτο βίντεο απόσπασμα από τήν παράσταση..
9 σχόλια:
Tadeusz Kantor(1915-1990)Πολωνός ζωγράφος,designer,σκηνοθέτης,γνωστός για τίς πρωτοποριακές του θεατρικές παραστάσεις.
Τό έργο του "νεκρή τάξη" ανέβηκε πρώτη φορά στήν Κρακοβία 15 Νοέμβρη του 1975 και ο ίδιος το αποκαλούσε "θεατρική μηχανή μνήμης".
Αναμνήσεις τής παιδικής ηλικίας,θραύσματα μνήμης,πανταχού παρούσα η αίσθηση του θανάτου μέσα σε έναν νέο σκηνικό "νατουραλισμό" όπου το ανθρώπινο σώμα φέρει τήν συσσωρευμένη, έγκλειστη εμπειρία του βιώματος μέ όλες τίς ακόμη και ασχημες και δυσβάσταχτες αλλά ατόφιες όψεις τών πραγμάτων.Η φύση προβάλλει στήν τέχνη με όλο της το μεγαλείο..
περισσότερα βιογραφικά στοιχεία για τόν μεγάλο δημιουργό εδώ
http://en.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Kantor
Το Μικρό Μανιφέστο τού Tadeusz Kantor
«...δεν είναι αλήθεια ότι στον σύγχρονο άνθρωπο
το πνεύμα νίκησε τον Φόβο...
δεν είναι αλήθεια... ο Φόβος υπάρχει:
ο φόβος μπροστά στον έξω κόσμο,
ο φόβος μπροστά στη μοίρα μας,
μπροστά στον θάνατο, μπροστά στο άγνωστο,
ο φόβος μπροστά στην άβυσσο, μπροστά στο κενό...
«... δεν είναι αλήθεια ότι ο καλλιτέχνης είναι ο ήρωας
ή ο κατακτητής ο τολμηρός και ατρόμητος,
όπως το απαιτεί ένας συμβατικός Μύθος
«Πιστέψτε με
είμαι ένας φτωχός Άνθρωπος
χωρίς όπλα και χωρίς άμυνα
που διάλεξε τη θέση του
απέναντι στον Φόβο ενσυνειδήτως!
Μέσα στη συνείδηση είναι
που γεννιέται ο Φόβος!
«... βρίσκομαι όρθιος μπροστά σε σας τους αυστηρούς αλλά αληθινούς Δικαστές!
Βρίσκομαι όρθιος κατηγορούμενος
και βυθισμένος στον Φόβο μου...
«Κι αυτό είναι η διαφορά ανάμεσα στους παλιούς ντανταϊστές
των οποίων αισθάνομαι απόγονος
και σ' εμένα!
«Εγέρθητι φώναζε ο Picabia
ο Μέγας Είρων - είσαι κατηγορούμενος!»
«Και ιδού η διόρθωσή μου - σήμερα -πάνω σ' αυτήν την εντυπωσιακή
απαγγελία των παλιών χρόνων:
«... εγώ είμαι που δικάζομαι
και κατηγορούμαι
βρίσκομαι όρθιος μπροστά σας
και πρέπει να δικαιολογηθώ
πρέπει να ψάξω
αιτίες και αποδείξεις
- δεν γνωρίζω - της αθωότητας
ή της ενοχής μου...
... είμαι όρθιος
όπως άλλοτε, όπως στο παρελθόν,
στο σχολείο, στην τάξη μου...
και λέω... ξέχασα
ήξερα, ήξερα
σας διαβεβαιώ, κυρίες και κύριοι...
Καλησπέρα σας!!!
Talanteusi metaksy zwis kai thanatou, mias zwis pou pernaei olokliri mprosta mas mesa se mia monaxa stigmi.
Thlivero
Τον δ’ άνευ λύρας όμως υμνωδεί θρήνον Ερινύος αυτοδίδακτος έσωθεν θυμός, ου το παν έχων ελπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, 990 επ
Αν οι αυτόματοι συνειρμοί αποκαλύπτουν κάτι..Δε γνωρίζω το ζωγράφο και σκηνοθέτη..Η αίσθηση που μου άφησε το βίντεο όμως ήταν αυτή του "τραγικού" με την αρχαία έννοια του όρου.
Καλό απόγευμα!
tantoguanto
ιδιαίτερος ο στοχασμός του Ταντέους Κάντορ.
Οι ανθρώπινες φιγούρες του "αξιοθρήνητα όντα της απώλειας ,πού έχουν εκπέσει στήν κατάσταση μιάς κέρινης κούκλας, έχοντας στοιχειώσει ανάμεσα σε εικόνες του θανάτου τους και σε θανατηφόρες αναμνήσεις ζωής".
Τό έργο του είναι συγκλονιστικό.
Νάσαι καλά!
ερασιτέχνης άνθρωπος
με αφορμή το σχόλιο σου παραθέτω και το ακόλουθο απόσπασμα του μεγάλου δημιουργού
"ιχνη βαθιά χαραγμένα σ ένα μακρινό παρελθόν.Τό πιό σημαντικό είνα να τα αναγνωρίσεις .Καί να μήν φοβηθείς ύστερα να αποκαλύψεις τήν εικόνα τους όλο και πιό απλή,απομακρυσμένη από όλες τίς ευγενείς συμβάσεις,από ηθικές επιταγές ,από ιδεαλιστικές φόρμουλες.Νά μήν φοβηθείς τήν ντροπή μπροστά στήν ανωριμότητα ,στόν παιδισμό.Κατάλαβα ότι "εμβαθύνοντας "σ΄αυτήν τήν
ντροπή -κι αυτό απαιτεί πολύ θάρρος- θα ανακαλύψω στο βάθος τήν αλήθεια και το μεγαλείο.Χωρίς ηθική και χωρίς πάθος."
Ταντέους Κάντορ
φιλιά!!
nyxterino
Ναί οι αυτόματοι συνειρμοί αποκαλύπτουν τίς ρίζες τών πραγμάτων...
Εχω τήν ίδια ακριβώς αίσθηση βλέποντας το ολιγόλεπτο βίντεο απόσπασμα από τήν παράσταση..
καλό σαβ/κο
φιλιά!
Πολυ ωραίο και εφιαλτικό....
:-)
akanonisti
με τα χθεσινοβραδινά γεγονότα έμελλε να γίνει και προφητικό...
Δημοσίευση σχολίου