Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009


Επεσε ο άνεμος.Σιωπή.Στή γωνιά τής κάμαρας
ενα αλέτρι συλλογισμένο-περιμένει το όργωμα.
Ακούγεται πιό καθαρά το νερό πού κοχλάζει στό τσουκάλι.
Αυτοί πού περιμένουν στόν ξύλινο πάγκο
είναι οι φτωχοί,οι δικοί μας,οι δυνατοί
είναι οι ξώμαχοι κι οι προλετάριοι
-κάθε τους λέξη είναι ένα ποτήρι κρασί
μιά γωνιά μαύρο ψωμί
ενα δέντρο πλάι στο βράχο
ενα παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα.
Είναι οι δικοί μας Χριστοί,οι δικοί μας Αγιοι.
Τα χοντρά τους παπούτσια είναι σα βαγόνια με κάρβουνο
τα χέρια τους είναι η σιγουριά-
αργασμένα χέρια ,σκληρά χέρια ,ροζιασμένα
με φαγωμένα νύχια,με άγριες τρίχες
με το μεγάλο δάχτυλο φαρδύ όσο η ιστορία του ανθρώπου
με τη φαρδιά σπιθαμή σα γιοφύρι πάνου απ΄τόν γκρεμό.
Τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα δέν είναι μονάχα στα μητρώα
των φυλακών
φυλάγονται στα αρχεία της ιστορίας,
τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα είναι οι πυκνές σιδηροδρομικές γραμμές
πού διασχίζουν το μέλλον.
Κι η καρδιά μου εμένα
τίποτα πιότερο ,σύντροφοί μου,ενα πήλινο μαυρισμένο τσουκάλι
πού κάνει καλά τη δουλειά του-τίποτ΄άλλο.
Γ.Ρίτσος
Καπνισμένο τσουκάλι/Κοντοπούλι Λήμνου,Φεβρουάριος 1949.

τραγούδι απο τα "Λυρικά" του Μ.Θεοδωράκη
σε στίχους του ποιητή Τ.Λειβαδίτη

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

να πώς ένα ποίημα σημαντικό, ντυμένο μια θολή μελωδία χρόνων-παγετώνων, αναδύεται απ' τα συρτάρια της μνήμης..αυτό..και όλα όσα συμπαρασύρει μαζί του,καθόλου λίγα,καθόλου ασήμαντα.

με ένα κλικ στην "κόκκινη κίσσα" του μυαλού και της ψυχής μας!

Καλή σου νύχτα!

Ανώνυμος είπε...

ενα ταξίδι μνήμης,αριάδνη
σε τοπία χαμένα στην αχλύ τών παιδικών ακουσμάτων...

στην ακρη της καρδιάς μας ..

kryos είπε...

Θα ήθελα όχι να γράφουν οι ποιητές γι αυτούς αλλά να γράφουν οι ίδιοι ποίηση .... θα ήθελα να μην μιλανε γι αυτούς στον πληθυντικό .... να μπορεί να αναδειχθεί η ατομικότητα της κάθε ψυχής .

Να έχεις μια υπέροχη μέρα καλή μου !!!

κοκκινη κισσα είπε...

Καλημέρα Κρύε!
καιρό έχουμε να τα πούμε.
Να υποθέσω ότι είσαι πιά στο κλίμα σου!!
πάντα ευαίσθητος λάτρης τής ατομικής διαφοράς..πού κάνει τη δημιουργία

νάσαι καλά.

Fatale είπε...

Ενα ταξίδι στα περασμένα χρόνια
στα βουβά στόματα
στα κουρασμένα χέρια
στα βαριά βλέμματα..


Καλό απόγευμα

κοκκινη κισσα είπε...

fatale

Ναί ,ενα ταξίδι στα περασμένα χρόνια..
ετσι το αισθάνθηκα κι εγώ..

νάσαι καλά!

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

Συγκλονιστικό ποίημα και τραγούδι! Σε φιλώ.

κοκκινη κισσα είπε...

γιώργος κεντρωτής

χαίρομαι που σου άρεσε γιώργο.
ετσι είναι!