Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009


Η Μαρίνα των Βράχων
Εχεις μιά γεύση τρικυμίας στα χείλη-Μα πού γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τούς λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες τών ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώνοντας μ΄αφρό τη θύμηση!
Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα οπου έπαιζες θωρώντας πρός τα κάτω
Τούς βαθούς κυαμώνες τών αλλων κοριτσιών
Τίς γωνίες οπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια
_Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σου΄λεγα να μετράς μεσ΄στό γδυτό νερό τίς φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή τών πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμους
Μ΄ένα τριφύλλι φώς στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.
Εχεις μιά γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινo σα το αίμα
Βαθιά μεσ΄στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Καί το άρωμα τών γυακίνθων-Μα πού γύριζες
Κατεβαίνοντας πρός τούς γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αλμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιό βαθιά ένα ανθρώπινο άισθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ΄έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ΄όνομά του
Ανεβαίνοντας ελαφρά ώς την διαύγεια των βυθών
Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.
Ακουσε,ο λόγος είναι τών στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης τών ανθρώπων παράφορος
Κι ο ηλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιό κοντά του σφίγγεις εναν έρωτα
Εχοντας μιά πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δέν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι
Για να αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πάς καβάλα στο μαίστρο
Στυλωμένη στούς βράχους δίχως χτές και αύριο,
Στούς κινδύνους τών βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ΄αποχαιρετίσεις το αίνιγμά σου.
Οδυσσέα Ελύτη
Προσανατολισμοί

15 σχόλια:

anna είπε...

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα - μάινα".
· Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές.

Καλημέρα καλή εδβομάδα, ο Μέγας Ελύτης!!!

Ανώνυμος είπε...

ας μνημονεύουμε ,λοιπόν Ελύτη,ας μη χάσουμε γεύσεις τρικυμίας..

κίσσα,υπέροχο,κάθε φορά που το διαβάζω,η πρώτη!

κοκκινη κισσα είπε...

Anna

καλή βδομάδα Αννα
.ομορφο το τετράστιχο επίσης..
θαλασσινός αέρας φύσηξε..

κοκκινη κισσα είπε...

Αριάδνη

και σε μένα τι ίδιο αίσθημα...κάθε πού το διαβάζω
αυτή η συγκίνηση της πρώτης φοράς!

φιλιά.

Antoine είπε...

Από τα αγαπημένα μου... ερωτικός Ελύτης

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Πολύ όμορφο... Κάποιοι πιστεύουν ότι η Μαρίνα του Ελύτη ενέπνευσε τη δημιουργία της Μαρίνας του Καραγάτση.
Άλλος μεγάλος λογοτέχνης! Και η Μεγάλη Χίμαιρα από τα αγαπημένα μου!

κοκκινη κισσα είπε...

Antoine

"Οτι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
οτι αγαπώ βρίσκεται στήν αρχή του πάντα."...

κοκκινη κισσα είπε...

Σ.Π.Ρ

φυσικά και υπάρχουν επιρροές ..και υπόγειες συνδέσεις σε όλες αυτές τίς γυναικείες περσόνες ...διαβάζοντας την Μαρίνα του Ελιοτ είχα την αίσθηση ότι υπάρχει και εδώ επιρροή ...φυσική ροή ρευστών ..

lakis είπε...

Όμορφο πολύ αυτό το ποίημα, εικονοποιητικό. Καλό απόγευμα

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Τί απίστευτη σύμπτωση! Μόλις χθες διάβαζα τα Τέσσερα Κουαρτέτα, στην προσπάθειά μου να θυμηθώ τη συνέχεια από το ''Χρόνος παρών, χρόνος παρελθών...''. Εγώ θα έλεγα ότι υπάρχει εσωτερική σύνδεση των πνευμάτων, παρά επιρροή. Ίσως, επειδή η λέξη ''επιρροή'' με εντάσσει στη διαδικασία να αναζητήσω και εν συνεχεία να τιμήσω περισσότερο αυτόν που πρώτος το έγραψε και τελικά να χάσω κατ΄αυτόν τον τρόπο τη γεύση της ποίησής τους. Και κάτι τέτοιο, σαφώς, δε θα το ήθελα.

κοκκινη κισσα είπε...

Λάκης Φουρουκλάς

Καλό απόγευμα Λάκη.
Από τα πολύ αγαπημένα μου !!
χαίρομαι που σου αρέσει .

κοκκινη κισσα είπε...

Σ.Π.Ρ
πείτε το και ετσι .
ο Γ.Σεφέρης όταν τόν κατηγόρησαν ότι στα ποιήματα του διακρίνουν σαφή Ελιοτική επίδραση είχε πεί"Δέν με παραξενεύει πολύ γιατί δέν πιστεύω να υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.ο κάθε άνθρωπος είναι φτιαγμένος από τα πράγματα που έχει αφομοιώσει.αλλά ακριβώς επειδή η αφομοίωση είναι το πράγμα που έχει σημασία ,είναι πολύ δύσκολο να μιλούμε για αυτές τίς σκοτεινές λειτουργίες"....

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Συμφωνώ απόλυτα! Όλα αυτά που έχουμε βιώσει και στη συνέχεια αφομοιώσει, όλοι αυτοί με τους οποίους έχουμε γνωριστεί διαμορφώνουν την προσωπικότητα και καθορίζουν το έργο μας. Δε μπορώ να ξεχάσω ότι αν δεν είχε τύχει να συναντηθεί με τον Τσαρούχη, ο Βresson δε θα είχε ασχοληθεί με τη φωτογραφία και τόσες υπέροχες εικόνες θα είχαν σβηστεί μονομιάς!

ΥΓ Στον ενικό, παρακαλώ.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Καλημέρα και καλή Σαρακοστή.
Θα συμβάλεις και συ στην μαζική κινητοποίηση υπέρ της βιωσιμότητας των Δομών για την Ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των ψυχικά πασχόντων;
Είναι αρκετή η ανάρτηση του καλέσματός τους στην σελίδα σου , μέσα από τη σελίδα της Λυγερής http://ligery.pblogs.gr
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

κοκκινη κισσα είπε...

Big Mama

Ας βοηθήσουμε όλοι όπως μπορούμε!
εύχομαι η κινητοποίηση νάναι όσο το δυνατόν πιό μαζική.

καλό απόγευμα και καλή Σαρακοστή!!