Σάββατο 16 Μαΐου 2009

ενα καράβι απο πέτρα


"Τα κιάλια μου τα έδωσε ο βαρκάρης."θα σου χρειαστούνε" μου είπε,και πήρε τα κουπιά.
Εφερα το μάτι μου στόν προσοφθάλμιο και ερεύνησα τόν ορίζοντα.Ενα καράβι από πέτρα καμωμένο.Το είδωλο.Ριζωμένο στα κύματα.Ακίνητο.Η πέτρα φαγωμένη από τη θάλασσα και λεία με βαθιές χαρακιές.Πρασινωπές.Το νερό όλο αλάτι ,σαλεύει στα σπλάχνα του.Γλείφει τα πλευρά του και ρέει από πελώριες τρύπες.Η φωνή του ναύτη στο κατάρτι.Κραυγή προιστορικού πουλιού.Ποτέ κανείς δεν την άκουσε.Στα πανιά του φωλιάζουν αρπαχτικά πουλιά με καφετιά ράμφη.Βουτούν στα νερά ,φέρνουν τα ψάρια στίς φωλιές.Οι φωλιές τους βαθιά μέσα στα πανιά.Και οι φωνές βαθιά μέσα στην πέτρα.Το καράβι με τίς φωνές τους τρέφεται.Ολα του τα ταξίδια βουβό νερό γίνανε και αλύπητα χύνονται και μόνο με φωνές τρέφεται.Κατέβασα τη διόπτρα και σκέφτηκα" Η διόπτρα με δύο είδωλα,το πραγματικό και το φανταστικό.και σμίγουν σε ενα".Η βάρκα ακόμα έπλεε."
Ισμήνη Καρυωτάκη
το νησί
εκδ.Το Ροδακιό

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ζωή στον κόσμο των ειδώλων.

αναστραμμένο το είδωλο ,δείχνει την αλήθεια,

δυο κόσμοι..ή μήπως ένας

και μεις ανάμεσά τους ναυαγοί..

κίσσα, πολύ όμορφο,

καλή σου μέρα!!

κοκκινη κισσα είπε...

νυχτερινό

Αριάδνη η οφθαλμαπάτη,η αλήθεια και το ψέμα,πρόσωπα που γλιστρούν και χάνονται ,πρόσωπα που πλέουν,ζωές .ρίζες .νερό..εμείς και ο αντεστραμμένος χρόνος που τρέμει στην επιφάνεια..

ολο το βιβλίο είναι εξαίρετο ..

καλό σαβ/κο!!!

Utopia είπε...

Yπέροχο!

[Καλή επιτυχία]

κοκκινη κισσα είπε...

ουτοπία σε ευχαριστώ!!
σου εστειλα μέιλ,ελπίζω να το πήρες..
οπως και νάχει αν βρείς χρόνο σε περιμένω!!!