Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

μια εποχή στην κόλαση























Αλλοτε,αν θυμάμαι καλά,η ζωή μου ηταν γιορταστικό τραπέζι όπου ανοίγονταν όλες οι καρδιές ,πίνονταν όλα τα κρασιά. Ενα βράδυ,κάθισα την Ομορφιά ,στα γονατά μου-και τη βρήκα πικρή-και την έβρισα. Οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη. Και τράπηκα σέ φυγή. Ω μάγισσες ,ω μιζέρια,.ω μίσος στη φύλαξή σας δόθηκε ο θησαυρός μου! Κατάφερα να σβήσει μες στό πνεύμα μου όλη η ανθρώπινη ελπίδα.Πάνω σε κάθε χαρά ,για να την στραγγαλίσω πήδησα αθόρυβα ,οπως τα αγρίμια. Κάλεσα τούς δήμιους για να δαγκώσουν ,πεθαίνοντας από βίαιο θάνατο,τα κοντάκια των τουφεκιών τους. Κάλεσα τίς μάστιγες για να με πνίξουν με την αμμο ,το αίμα. Η δυστυχία ηταν ο θεόςμου. Πλάγιασα μέσα στη λάσπη.Στέγνωσα στον άνεμο του εγκλήματος .Κι έπαιξα έξυπνες φάρσες στην τρέλα. Κι η άνοιξη μου έφερε το φριχτό γέλιο του ηλίθιου. Ετσι ,εντελώς πρόσφατα,ενώ ήμουνα έτοιμος να τα τινάξω,σκέφτηκα να αναζητήσω το κλειδί από το παλιό γιορτάσι ,ίσως και μου ανοιγόταν πάλι η όρεξη. Το έλεος είναι τούτο το κλειδί.Κι αυτή η έμπνευση αποδεικνύει ότι ονειρεύτηκα. Θα παραμείνεις ύαινα,κτλ..ανέκραξε ο δαίμονας ,που με είχε στέψει με ευγενικές παπαρούνες. Θα καταχτήσεις το θάνατο με όλες τίς ορμές σου,και τον εγωισμό σου ,και όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα.Αχ!πήρα μεγάλη δόση-μα αγαπητέ μου Σατανά,σε καθικετεύω,μη με αγριοκοιτάς τόσο! Και εν αναμονή κάποιων καθυστερημένων μικροδειλιών,εσείς που αγαπάτε στόν συγγραφέα την απουσία των περιγραφικών ή διδακτικών ικανοτήτων,κόβω για εσάς αυτά τα λίγα φύλλα από το σημειωματάριο μου ως κολασμένου. 

Arthur Rimbaud 
μεταφραση γιώργος σπανός 
εκδοσεις πλέθρον

6 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Λατρεμένο ποίημα......ή λατρεμένο αυτοκαταστροφικό συναίσθημα??
Δεν ξέρω...
Πάντως... όσες φορές και να το διαβάσω... λαχταράω....
Σαν να βλέπω τη καρδιά μου να σπρώχνει το αίμα έξω... από το σώμα μου....
Σαν να απολαμβάνω τον θάνατο....ή την ζωή???

Δεν ξέρω....

:-)))

κοκκινη κισσα είπε...

ενας κόσμος αισθήσεων,μια ιλλιγιώδης διαδρομή στην αυτογνωσία,μια πνευματική μάχη,μια οδυνηρή ενηλικίωση..
και εγώ το αγαπώ ιδιαίτερα το συγκεκριμένο ποίημα .

φιλιά!!!!

kryos είπε...

"Κάποτε, αν θυμάμαι καλά, με συμπόσιο έμοιαζε η ζωή μου, όπου κάθε καρδιά ανοίχθηκε και κάθε λογής κρασί έτρεξε.

Ένα βράδυ, κάθισα την Ομορφιά στα πόδια μου -και τη βρήκα πικρή -και τη βεβήλωσα.

Όρθωσα το ανάστημα μου ενάντια στη δικαιοσύνη.

Τράπηκα σε φυγή. Ω Μάγισσες, Ω Δυστυχία, Ω Μίσος , είναι που σε σας τον θησαυρό μου εμπιστεύθηκα.

Κατάφερα να εξαφανίσω μέσα μου, όλη την ανθρώπινη ελπίδα. Με δρασκέλισμα αθόρυβο, κτήνους βαρύθυμου, έπνιξα κάθε ευχαρίστηση.

Κάλεσα τους δήμιους για να αφανιστώ, μασώντας τις κάνες των όπλων τους. Επικαλέστηκα τους λοιμούς για να με πνίξουν σ’ άμμο και αίμα. Η Δυστυχία ήταν ο Θεός μου.. Στη λάσπη ξάπλωσα στεγνώνοντας τη σάρκα μου με μιαρό αέρα. Υποδύθηκα τον ανόητο ως του σημείου παραφροσύνης.

Και η άνοιξη μου έφερε το τρομώδες γέλιο ενός ηλίθιου.

Εντούτοις, όταν ήμουν έτοιμος να κοάξω! Σκέφτηκα στα παλαιά συμπόσια να ψάξω το κλειδί, μήπως και βρω ξανά την όρεξη μου.

Η Φιλανθρωπία είναι το κλειδί. Τούτη η έμπνευση καταδεικνύει ότι ονειρεύτηκα.

« Θα παραμείνεις Ύαινα, και όλα τα άλλα…» κραυγάζει ο δαίμονας που κάποτε με έστεψε με τέτοιας λογής όμορφες παπαρούνες. Ψάξε το Θάνατο με όλες τις κεφαλαιώδεις επιθυμίες σου, και τον εγωισμό σου ολάκερο, και μ΄ όλες σου τις αμαρτίες».

Α! Επαρκής είμαι απ’ αυτά: Αλλά, Αγαπημένε Σατανά, σας ικετεύω, μη δείχνεται τόσο ενοχλημένος· και καθώς αναμένεται μερικά καθυστερημένα σημάδια δειλίας, δεδομένου ότι εκτιμάται σε έναν συγγραφέα την έλλειψη περιγραφικής ή διδακτικής ενόρμησης, σας επισυνάπτω τούτες τις ειδεχθείς σελίδες από το ημερολόγιο μιας καταραμένης ψυχής."

Μια ακόμη μετάφραση που μου άρεσε από ένα φίλο blogger ... θα το βρείτε ολόκληρο εδώ ..

http://poetrybookshop.wordpress.com/2008/07/28/%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B7/

Καλό βράδυ κίσσα μου !!!

Φιλιά !!!

κοκκινη κισσα είπε...

κρύος

Ηλία πολύ ενδιαφέρουσα η μετάφραση που παραθέτεις και σε ευχαριστώ γι αυτό.
Εγώ φυσικά προτιμώ εκείνη του Νίκου Σπάνια την οποία και δεν εχω δυστυχώς εδώ μαζί μου για να αναρτήσω.
αν την βρείς κοίταξε την και αυτήν

νασαι καλά!!

Utopia είπε...

Προφητική η ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ,μέσα της είναι προσχεδιασμένη η τελευταία πράξη της ζωής του:Η περιπέτεια στην Αφρική.
Ο κλέφτης της φωτιάς,ο άγγελος και ο μάγος,ο προπομπός των μπητ όλου του κόσμου,ο πρώτος που εισήλθε στην εποχή των δολοφόνων χωρίς κακία.
Λατρεμένος και οπωσδήποτε όχι καταραμένος!

κοκκινη κισσα είπε...

ουτοπία

Οραματιστής και αλήτης ταυτόχρονα.
"ακρωτηριάστηκε ζωντανός από την ποίηση"οπως ειπε ο Μαλλαρμέ,δαιμονικός ...
... και φυσικά Λατρεμένος!!!