Με τα δικά σου μάτια
Στο βράχο κρεμασμένη η νύχτα
οι αγιοι κρατούν στούς ώμους τους
τις ρίζες των δέντρων
Ο θεός ανοίγει τη παλάμη του
και στάζει φώς τρομερό
οι άνθρωποι οι σκυφτοί
να πλύνουν τα χέρια τους
να διώξουν το κακό
να δώ με τα δικά σου μάτια
το νερό να τρέχει ανάμεσα
στα σπίτια τα άσπρα της μνήμης
με τα μπλέ παράθυρα
κι οι πέτρες ορθάνοιχτες να μείνουν
ορφανούς να αφήσουν τους αιώνες
ψωμί να θέλω μόνο
και να μου δίνεις ουρανό μαζί
απόψε.
Εφη Καλογεροπούλου
ήχος απο νερό
εκδ.Ενδυμίων (μάρτιος 2010)
4 σχόλια:
"ψωμί να θέλω μόνο
και να μου δίνεις ουρανό μαζί
απόψε"
Όμορφο ποίημα, κεντημένο, δυνατό.
Μου αρέσει.
Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο...
Φιλιά πολλά
Big Mama
δύσκολο να σχολιάσω κάτι πέρα από ενα μεγάλο ευχαριστώ για την ευχή
φιλιά!
Ο ήχος από νερό
στα μάτια μας ζητά να ταξιδέψει,
ν΄αντιλαλήσει στην καρδιά μας.
Καλοτάξιδο :)
Utopia
σε ευχαριστώ πολύ Ουτοπία μου
μακάρι!!!!
Δημοσίευση σχολίου