Σάββατο 24 Αυγούστου 2019

Μίλτος Σαχτούρης/τα νησιά


Rainer Fetting/escape into life


ΤΑ ΝΗΣΙΑ


Ὁ Ἔρωτας εἶναι ὁ θάνατος
καθὼς περιμένω μέρες καὶ μέρες
γιὰ νὰ γυρίσεις
ἔτσι ποὺ τριγυρίζεις τὰ νησιὰ
νησιὰ θανάτου καθὼς περιμένω
τόσες ἡμέρες κι ὦρες θανάτου
γιὰ νὰ γυρίσεις
γιατί ἔρωτας εἶναι ὁ θάνατος
ἀπ᾿ τοῦ θανάτου τὰ νησιὰ
νὰ ξαναρθεῖς.

Μίλτος Σαχτούρης
(απο τη συλλογή ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ/1990)


6 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Σαν να μην μου "επιτρέπει" ο ποιητής να το μοιραστώ αυτό το ποίημα, αν δεν έχω και δικές μου αφορμές ταύτισης... σαν να το κρατάει απόλυτα προσωπικό… σαν να μην με οδηγεί σε μια άλλη θέαση ούτε του έρωτα ούτε του θανάτου, σχεδόν ούτε της θανατηφόρας αναμονής.
Ίσως η σπειροειδής δομή που επιδιώκει (αν επιδιώκει) ο ποιητής να μην αποτελεί εξέλιξη του στίχου αλλά εγκλωβισμό της σκέψης σε ένα συναισθηματικό αδιέξοδο πολύ προσωπικό.

κοκκινη κισσα είπε...

Big Mama

αντιλαμβάνομαι πολύ καλά αυτό που λές..
..κι όμως αυτός ο εγκλωβισμός μέσα στην επανάληψη σε αυτό το σκοτεινό ποιητικό χώρο του Σαχτούρη με το ρυθμό που υποβάλλει νάναι εκείνο που κάνει το θάνατο εδώ τόσο σωματικό ,συμπαγή και αρα υπαρξιακό,....

φιλιά!!

Johnny Panic είπε...

Δεν θα αναρωτηθώ αν ο Σαχτούρης είναι μεγάλος ποιητής ή όχι.Ίσως να μην είναι.Αυτό που αισθάνομαι όμως είναι ότι η "μανιέρα" του,το φορμάρισμά του,δεν είναι ένα φτιασίδωμα,αλλά αντιθέτως εξυπηρετεί μιαν εκφραστική αναγκαιόττητα,ορθώνεται σαν μια σιδεριά που δεν αφήνει την κραυγή να γίνει ξέφρενο κι άμετρο ουρλιαχτό.Πίσω από τις λέξεις του διακρίνει κανείς μικρές κηλίδες αίμα.Και η κραυγή πνίγεται σ'ένα βουβό λαρύγγι...

Ευχαριστούμε για το μοίρασμα.

κοκκινη κισσα είπε...

Ετερώνυμος

Σημασία εχει να λειτουργεί το ποιητικό ρήμα και να δημιουργεί συγκίνηση.
Ετσι το λογικό και το παράλογο ,το υπαρκτό και το φανταστικό ,το ρεαλιστικό και το υπερ ρεαλιστικό της ποιήσης του συνθέτουν
μια καθ ολα δημιουργική υπαρξιακή διάβαση.

νασαι΄καλά!!

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Λοιπόν... αυτό το ποίημα έχει δραστικότητα.

Το διαβάζω... το ξαναδιαβάζω...

Δεν γίνεται με την πρώτη ανάγνωση "δικό μου"... μα με πλέκει στα δίχτυα του αργά αργά.

κοκκινη κισσα είπε...

Big Mama
ετσι είναι ..εχει δραστικότητα
το τέλος του είναι η αρχή του και αντίστροφα ..αυτή η κίνηση αυτή η στροβιλώδης ροή του δίνει τέτοια ενέργεια..

φιλιά.