........................................................................................................................................................
Διακόφτι:για άλλους η αρχή,για άλλους το τέλος.Με πάταγο ανοίξαν οι μπουκαπόρτες και άρχισε η αποβίβαση.Αφέθηκε να παρασυρθεί απο το πυκνό και ανυπόμονο ανθρώπινο ρεύμα εδώ κι εκεί,στην πρόστυχα θερμή τσιμεντένια αποβάθρα ,σαν υπνωτισμένος,παντελώς και αναίτια άβουλος.
Σκεφτόταν με εμμονή και βραδύτητα ,και το βήμα του συντονιζόταν,όλο και πιό σφιγμένο και αργό,
ετσι που τον έκανε εμφανώς να ξεχωρίζει απο το πλήθος που διαχεόταν με ταχύτητα και σκοπό πρός την ενδοχώρα.
Ητανε πιά ακίνητος και ένιωθε τώρα έντονα πώς βρισκόταν στο σωστό σημείο ,στόν τόπο και τόν χρόνο που έπρεπε να είναι ,και κάτι του έλεγε μέσα του πώς αυτό δεν ηταν για καλό.Αρχισε να σαρώνει με το βλέμμα το χώρο ,αργά,μεθοδικά,κυκλικά,μέχρι που ναί,τον αντίκρισε.
Ακίνητος κι εκείνος,εκνευριστικά ήρεμος οπως συνήθως ,του χαμογελούσε και τον κοίταζε κατ΄ ευθείαν στα ματια ,ετσι που να μην υπάρχει αμφιβολία για την ταύτιση.Ηταν ο ίδιος εκείνος που στην πρώτη τους συνάντηση του είχε πεί πώς δεν είναι γιά όλους τα Κύθηρα,όχι για εκείνον πάντως.
Ηταν εκείνος που κατάκλεβε απο των ανθρώπων τις ζωές,μόνο και μόνο για να σκαρώνει και να γράφει ιστορίες και τώρα ήταν εκεί για να καταγράψει ξεδιάντροπα το τέλος αυτό της δικής του ιστορίας.
Είναι Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009,νύχτα ,και όπου νάναι ξημερώνει.Καθεται ακόμη εκεί στην αποβάθρα ,μόνος πιά σε μια λερή φερ φορζέ καρέκλα,στο πλάι του κυλικείου ,ηττημένος.Το καράβι έχει φύγει για Αντικύθηρα και Κίσσαμο,και όπου νάναι θα επιστρέψει για να φύγει πάλι.Εκείνος θα φύγει μαζί.Για όπου.Για Καλαμάτα, εντάξει.Στίς 4.35΄,σύμφωνα με το πρόγραμμα,και δεν θα επιστρέψει ποτέ.Δεν εχει πιά λόγο για να μείνει.Εδώ τελειώνει η ιστορία του Οδυσσέα Ζαφειρόπουλου,που ξόδεψε στα Κύθηρα τρείς εποχές ,που είπε πώς δεν θα ξανάρθει ποτέ,και ήρθε και έφυγε πάλι και δεν θα ξανάρθει ποτέ.Γιατί έτσι το λέω εγώ.
Δημήτρης Λεβέντης
Ου παντός πλείν ες Κύθηρα
(Δεκαοκτώ μικρές ιστορίες)
εκδόσεις Γαβριηλίδης,2010.
Ο Δημήτρης Λεβέντης γεννήθηκε το 1957 στην Αλεξάντρεια της Αιγύπτου και ήρθε στην Ελλάδα το 1961.Μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο και σπούδασε χημικός στη Θεσσαλονίκη.Τα τελευταία εικοσι πέντε χρόνια ζεί και εργάζεται στα Κύθηρα ώς καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
2 σχόλια:
Πολύ μου άρεσε την ιστορία. Κοίτα δεν ξέρω πολλά από την ελληνική λογοτεχνία, καλά που μαθαίνω με σας. Ευχαριστώ!
Βερόνικα ,αντιγράφω απο το εξώφυλλο του βιβλίου
"αυτό που συνδέει τίς ιστορίες αυτής της συλλογής είναι το νησί πάνω στο οποίο διαδραματίζονται,τα Κύθηρα,ώς ενας μικρός και απομονωμένος τόπος που δρά καταλυτικά και καθοριστικά,αναδεικνύοντας τίς ανθρώπινες σχέσεις.Με αυτην την έννοια οι ιστορίες αυτές θα μπορούσαν να συμβούν σε οποιοδήποτε άλλο μέρος με αυτά τα όχι κατ΄ανάγκην γεωγραφικά χαρακτηριστικά.
Οιμνήμες και το παρόν τής άλλοτε προστατευτικά στοργικής και άλλοτε αδιαπραγμάτευτα παγερής και αμείλικτης ,μα πάντα ερωτικής κλειστής κοινωνίας,στήνουν το σκηνικό μέσα στο οποίο πρόσκαιρα αναφαίνεται και ύστερα σβήνει η ιλαρή ή τραγική ,ανάλογα με την οπτική ,μικρή ιστορία του καθενός."
οπότε εγώ πιά να ευχηθώ καλή ανάγνωση αν και όποτε πέσει στα χέρια σου!!
Besos!!!
Δημοσίευση σχολίου