Unos cuerpos son como flores,
Otros como punales,
Otros como cintas de agua;
Pero todos,temprano o tarde,
Seran quemaduras que en otro cuerpo se agranden
Convirtiendo por virtud del fuego a una piedra en un hombre.
Pero el hombre se agita en todasdirecciones,
Suena con libertades,compite con el viento,
Hasta que un d'ia la quemadura se borra,
Volviendo a ser piedra en el camino de nadie.
Yo,que no soy piedra,sino camino
Que cruzanal pasar los pies desnudos,
Muerode amor por todos ellos;
Les doy mi cuerpo para que lo pisen,
Aunque les lleve a una ambicion o a una nube,
Sin que ninguno comprenda
Que ambiciones o nubes
No valen un amor que se entrega.
Μερικά σώματα είναι σαν λουλούδια
Μερικά σώματα είναι σαν λουλούδια
αλλα,σαν μαχαίρια
αλλα, σαν λωρίδες νερού
όλα όμως ,αργά ή γρήγορα
θα γίνουν πληγές από βαθιά εγκαύματα
που σε άλλο σώμα θα απλώνονται
μεταμορφώνοντας ,με τη φωτιά
μιά πέτρα σε άνθρωπο.
Ο άνθρωπος όμως ,ταραγμένος ,ξεκινά
πρός όλες τίς κατευθύνσεις
ονειρεύεται ελευθερίες ,μάχεται τόν άνεμο
μέχρι που μιά μέρα η πληγή επουλώνεται
και γίνεται πάλι πέτρα
στο δρόμο κανενός .
Εγώ,που δεν είμαιπέτρα ,αλλά δρόμος
όπου περνούν πόδια γυμνά
για όλους εκείνους πεθαίνω απο αγάπη.
Τούς δίνω το σώμα μου για να πηγαίνουν
κι άς τούς βγάλει σε σύννεφα ή φιλοδοξίες
χωρίς κανείς τους να καταλαβαίνει
ότι ούτε οι φιλοδοξίες ούτε τα σύννεφα
αξίζουν μιά παραδομένη αγάπη.
Λουίς Θερνούδα
μετάφραση Λένα Καλλέργη
απο το περιοδικό κουκούτσι ,τεύχος 3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου