poker
het is tijd voor open spel, mijn
liefste.De kaarten op de tafel.Ik heb
er twee: mijzelf en wat ik schrijf.Ze
zijn van weinig waarde, om niet
te zeggen van geen tel.De
hand van jou is rijker, je lijf
is nog het minste, al is het lang
niet mis.Maar ook illusies heb
jij nog, en hoop.Jij hebt alles
wat er is.Toch ben ik soms al
op je uitgekeken,ontkennen heeft
geen zin.Je zult dat ook wel weten:
gewenning is een ziekte, ze slaat
toe van bij het begin, en op het
einde is het beter om te breken.
Ik wil daar nu niet over praten.
Wat komen moet,dat komt.Alleen:
er zal nimmer sprake zijn van schuld.
En nog minder van vergeten.Dat er,in
dit land van kwezels en castraten,
in deze tijd van tegenstand en
onbenul,twee levens waren die
elkander kruisten,met een vuurwerk
van vergeefse woorden, en de troost
van wat lichamelijk tumult.
Tom Lanoye
Πόκερ
Ηρθε η ώρα για ανοιχτό παιχνίδι,αγαπούλα
μου.Τα χαρτιά στο τραπέζι.Εχω
δύο:τον εαυτό μου κι αυτά που γράφω.Δέν
αξίζουν πολλά,για να μην
πω τίποτα.Το δικό σου
χέρι είναι καλύτερο,έχεις το σώμα σου
τουλάχιστον,κι αυτό δεν είναι
λίγο.Αλλά κρατάς και ψευδαισθήσεις
ακόμα,ενα σωρό.Κρατάς όλα
όσα υπάρχουν.Παρ΄ όλα αυτά πήρε το
ενδιαφέρον μου να ξεθωριάζει, δεν έχει νόημα
να το αρνούμαι.Κι εσύ θα το γνωρίζεις:
η συνήθεια είναι αρρώστια ,απ΄
το πρώτο λεπτό χτυπάει,και στο
τέλος καλύτερος ο χωρισμός.
Αλλά δεν θέλω να μιλήσω τώρα για όλα αυτά.
ό,τι είναι νάρθει, θα ρθει.Μόνο:
δεν πρόκειται να μπλέξουμε με ενοχές.
Κι ακόμα λιγότερο μη το ξεχνάς Ο,τι σε
αυτή τη χώρα των κλαψιάρηδων κι ευνούχων
σ΄αυτή την εποχή των ασυμφωνιών
της σαχλαμάρας, δυό ζωές υπήρξαν που
συναντήθηκαν, μέ ενα πυροτέχνημα
μάταιων λέξεων,και την παρηγοριά
της παραζάλης των σωμάτων.
Tom Lanoye
μετάφραση Νάντια Πούλου
περιοδικό τεφλόν,τεύχος 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου