χορός
Δε μας αρέσει να κοιτάζουμε έξω απο το ίδιο παράθυρο
και να βλέπουμε ενα τοπίο εντελώς διαφορετικό.
Δε μας αρέσει να ανεβαίνουμε μιά σκάλα και να βρίσκουμε
πως μας οδηγεί πρός τα κάτω.
Δε μας αρέσει να βγαίνουμε απο μιά πόρτα και να βρισκόμαστε πίσω
στο ίδιο δωμάτιο.
Δε μας αρέσει το αδιέξοδο του κήπου,γιατί πολύ μοιάζει
με το αδιέξοδο του μυαλού.
Δε μας αρέσει εκείνο που συμβαίνει ,όταν είμαστε ξυπνητοί,γιατί πολύ μοιάζει
με ό,τι συμβαίνει όταν κοιμόμαστε.
Καταλαβαίνουμε τη συνήθη του βίου απασχόληση,
Ξέρουμε πώς να δουλέψουμε τη μηχανή,
Συνήθως μπορούμε να αποφύγουμε τα ατυχήματα,
Είμαστε ασφαλισμένοι ενάντια στη φωτιά,
στην κλοπή και την αρρώστια,
Ενάντια στην ελαττωματική αποχέτευση,
Οχι όμως ενάντια στο έργο του Θεού.
Γνωρίζουμε ποικίλες γητειές και μάγια
Κι ελάσσονες τρόπους μαγείας,
Μαντεία και χειρομαντεία,
Ειδικά φάρμακα για την αυπνία,
το πιάσιμο και το χάσιμο των χρημάτων.
ο κύκλος όμως της κατανόησης μας
είναι περιοχή πολύ περιορισμένη.
Εκτός απο ένα ωρισμένο αριθμό
αυστηρά πρακτικών σκοπών
δεν ξέρουμε τι κάνουμε.
Κι ακόμα όταν το σκεφτεί κανείς,
δεν ξέρουμε και πολλά για τη σκέψη.
Τι συμβαίνει έξω απο τον κύκλο?
Και ποιό είναι το νόημα από αυτό που συμβαίνει?
Ποιά ενέδρα στήνεται πίσω απο το ρείκι?
Και πίσω από τις "Στεκούμενες Πέτρες"?
Πέρα απο το πλάτωμα του Χεβισάιντ?
και πίσω απο το φεγγάρι που χαμογελά?
και τι μας γίνεται?
και τι είμαστε?,τι κάνουμε?
Για κάθε μιά από όλες αυτές τις ερωτήσεις
δεν υπάρχει απάντηση πιθανή
Εχουμε υποστεί πολύ περισσότερο απο μια
προσωπική απώλεια-
χάσαμε το δρόμο μας στο σκοτάδι.
..................................................
σκηνή 3//πράξη 2
T.S.Eliot
η οικογενειακή συγκέντρωση
μετάφραση ζωής καρέλλη
εκδόσεις Κωνσταντινίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου