Περίφημο το ιερό του Ποσειδώνα που ίδρυσαν στη Μαντινεία
ο Αγαμήδης και ο Τροφώνιος-καθόλου διάδρομοι και θύρες,
μόνο μιά μάλλινη κλωστή ερυθρόχρωμη σφαλούσε τις εισόδους
που οδηγούσαν μεσ στο άδυτο.Κανείς δεν επιτρέπονταν να εισδύσει
εκεί που αστείρευτη πηγή αλμυρού νερού κυλούσε.Ο Αίπυτος,
ο ισχυρογνώμων βασιλιάς,έκοψε την κλωστή και μπήκε.Ωστόσο
την πλήρωσε ακριβά-βγήκε τυφλός και πέθανε σε λίγο.
Και τώρα εμείς πολύ καλά καταλαβαίνουμε τη σημασία
κείνης της κόκκινης κλωστής,γιατί,παρ ΄όλους
τους εύκολους συσχετισμούς με τις κλωστές εκείνες
της Μοίρας ή της Αριάδνης ή τις άλλες τις δικές μας
των λαικών παραμυθιών,ή την κλωστή στο έμπα του Μάρτη
που φτιάχνουν δαχτυλίδια,πάντοτε ανεξήγητη μας μένει.
Και πάντα απ΄το θεό μας μιά κλωστή μονάχα μας χωρίζει
που τύφλωση και θάνατο σημαίνει άν θα την κόψεις.
Γ.Ρίτσος
επαναλήψεις
εκδ.κέδρος
2 σχόλια:
ακόμη μια εξαιρετική ανάρτηση
να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα εύχομαι
Silena
χαίρομαι που σου αρέσει.
νομίζω ότι οι μεταφορές είναι προφανείς.
νασαι καλά!!!!!
Δημοσίευση σχολίου