Τ΄αγρίμια
Υπάρχει πάντα ενα βαθύ νερό μές στη σιωπή σου κι
έρχονται κρυφά τ΄αγρίμια για να ξεδιψάσουνε και να
πλυθούνε.
Υπάρχει απόψε μια χαραματιά.
Κι αν τύχει και γυρίσεις άξαφνα,πέφτει μακρυά μιά
ντουφεκιά και σου φωτίζει όλο το πρόσωπο.
Ακούγεται η φωνή του κυνηγού.
Τ΄αγρίμια από τη νύχτα φεύγουν.
Τάκης Σινόπουλος
Πέτρες
συλλογή ΙΙ
εκδ.Ερμής
4 σχόλια:
Υπέροχο. Από τα πιο αισθαντικά του ποιητή.
Χαίρε κισσα. Τα φιλιά μου.
Ελένη Λιντζαροπούλου
Ελένη, καλησπέρα.πράγματι εξαιρετικό.
νάσαι καλά!!!!!
Πολύ ωραίο ποίημα.
Οι τρεις πρώτοι στίχοι δε, και μόνοι τους αρκούν!
Όλα τα λεφτά.
Συγκλονιστικοί.
Μαγικοί.
Εκπληκτικοί.
κ.κ.
Ανώνυμος
κάθαρή ,αυθεντική ποίηση.
και οι πρώτοι στίχοι και οι υπόλοιποι είναι απερίγραπτης ομορφιάς.
Δημοσίευση σχολίου