αυτοσύλληψη

η φωτο απο εδω
αυτοσύλληψη

Εκείνη η τρύπα στον τοίχο-χρόνια τώρα,σκυμμένος στα βιβλία του

σήκωνε μια στιγμή τα μάτια,την κοιτούσε,αναρωτιόταν:τάχα 

σημάδι θαμμένου θησαυρού απο τα χρόνια της Τουρκοκρατίας

ή μήπως

φωλιά φιδιού ή σκορπιου ;Κι ολο έλεγε  να την διερευνήσει

ή να την κλείσει επιτέλους με γύψο,κι όλο ανέβαλλε.Μια μέρα,

προχώρησε ,εχωσε το δαχτυλό του,στάθηκε.Ενα σφίξιμο.Δοκίμασε

να το αποσπάσει.Τίποτα.Σαν κάποιος να του το κρατούσε ,σαν κάτι

να τον τραβούσε πρός τα μέσα,να τον εντειχίσει.Μισόστρεψε

να ζητήσει απο κάπου βοήθεια.ο καθρέφτης απέναντι.η μορφή του

ωχρή,αλλοιωμένη,φοβισμένη--δεν του άρεσε διόλου.Ενα τσουλούφι

τούκρυβε το δεξί του μάτι-τον ασκήμιζε -μονόφθαλμος.

τότε εσπρωξε βιαστικά το τσουλούφι του,ακριβώς με το δάχτυλο εκείνο.

Γ.Ρίτσος

Κιγκλίδωμα-1969

εκδ.κεδρος