πατρίδα
Ο τοίχος απο ξερολιθιά δεν είναι μνημείο λαικής
αρχιτεκτονικής μονάχα είναι κι ενας τρόπος να
κρατιέσαι όρθιος κι ο ηχος απ΄τα σφυριά των Πελεκάνων
να σε στηρίζει γι αυτό χαιδεύω τα βρύα τίς
ρυτίδες απ΄τ΄αγκωνάρια που δένουν τους αρμούς
κρατώντας τα χαλάσματα προέρχομαι απο βουνά που με
προστατεύουν απο κακοτοπιές κι οταν κάποιος χτυπά
την πόρτα μου θάναι κάποιος ξωμάχος αλλοτινού καιρού
ξεχασμένος στίς σελίδες της Ιστορίας παλιό πέτρινο
γεφύρι χορταριασμένο στο έλεος της "Εγνατίας".
Τάσος Πορφύρης
Χρονοσυλλέκτης
εκδ.Υψιλον//2011
4 σχόλια:
Ξερει να μας δακρυζει ο Πορφύρης
με αυτη την εντονη γευση απο τον τόπο του ...
mat
Ετσι είναι μάτ.
και εσύ τον ξέρεις καλά αυτόν τον τόπο..
εξαίρετη ποίηση
καθαρό νερό απ το αστείρευτο πηγάδι της παράδοσης.
ακριβώς έτσι είναι, εξαίρετη ποίηση και εξαιρετική μουσική επιλογή
καλό σου βράδυ
Silena
χαίρομαι που σου αρεσε Silena.
ομορφος τόπος η Ηπειρος.
περήφανος.
να πώς περιγράφει ο T. Πορφύρης τον Iανουάριο-Γενάρη-Γαμηλίωνα(15-1εως 15-2) στο Μηνολόγιο που υπάρχει στο τέλος της ποιητικής του συλλογής.
"Τα βουνά φορτωμένα τα πιο κοντά στον ουρανό δημιουργήματα.Τ΄αγρίμια στις φωλιές τους.Κρεμασμένοι τσίγκροι(σταλακτήτες πάγου)απο τίς τσίγκινες σκεπές,κεριά αναμμένα απο τίς πρώτες ηλιαχτίδες και η παγωνιά να ξεφαντώνει στην ερημιά.Αναμνήσεις και αρκούδες στη χειμέρια νάρκη τους.ο κοκκινολαίμης μα την άλικη μπερτα ραμφίζει τα νωχελικά μας πρωινά."
καλό βράδυ!!!
Δημοσίευση σχολίου