..το ίδιο τοπίο..

Μποτίλια στό πέλαγο

Τρεῖς βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι
καὶ παραπάνω
το ιδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει.
τρείς  βράχοι σε σχήμα πύλης, σκουριασμένοι
λίγα καμένα πεύκα, μαύρα καὶ κίτρινα
κι ένα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στόν ασβέστη.
καὶ παραπάνω ακόμη πολλές φορές
το ίδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτὰ
ώς τον ορίζοντα ώς τον ουρανό πού βασιλεύει.
Ἐδώ αράξαμε  τὸ καράβι νὰ ματίσουμε τὰ σπασμένα κουπιά,
νὰ πιοῦμε νερό καὶ νὰ κοιμηθούμε.
Ἡ θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη
καὶ ξεδιπλώνει μίαν απέραντη γαλήνη.
Εδώ μέσα στὰ βότσαλα βρήκαμε ἕνα νόμισμα
καὶ τό παίξαμε στὰ ζάρια.
Το  κέρδισε ο μικρότερος καὶ χάθηκε.
Ξαναμπαρκάραμε μὲ τὰ σπασμένα μας κουπιά.

Γιώργος Σεφέρης

Μυθιστόρημα (1935)