το γλυκό πουλί της νιότης (απόσπασμα)

ΤΣΑΝΣ:Να!..(πετάει το καρνέ προς το κρεβάτι)
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ:Ας το ,αυτό ,στην πάντα..Οταν λύκος συναντηθεί με λύκο,ο ένας απ’ τους δυό πρέπει να υποχωρήσει –κ ι α υ τ ό ς δ ε ν ε ί μα ι π ο τε ε γ ώ!
Είμαι πιο παλιά καραμπίνα σε αυτά..με πολύ μεγαλύτερο φυσικό ταλέντο από σένα…Λοιπόν..(σουλατσάροντας)..πρόσεξε καλά τώρα αυτά που θα σου πώ ..τούς όρους μου για να σε κρατήσω στην υπηρεσία μου..ύστερα από αυτόν τον «κακό υπολογισμό» που έκανες..ΠΡΩΤΟΝ: θα ξεχάσεις το θρύλο της Αλεξάντρα ντελ Λάγκο και το γκρέμισμα αυτού του θρύλου…ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Είτε εχω είτε δεν έχω κάποια καρδιακή πάθηση που θα βάλει πρόωρο τέρμα στην ζωή μου ,δε θα την αναφέρεις ποτέ ,με κανένα τρόπο.ΔΕ θα αναφέρεις ποτέ το θάνατο,ποτέ,ποτέ,ούτε λέξη γι αυτό το απαίσιο πράγμα..Με κατηγόρησαν ότι ποθώ τον θάνατο,αλλά νομίζω πώς τη ζωή ποθώ,τρομερά,ξεδιάντροπα,ό,τι αντάλλαγμα κι αν μου ζητήσουν γι αυτήν…ΤΡΙΤΟΝ: Όταν λέω «τ ώ ρ α» εννοώ πώς πρέπει να μου απαντήσεις α μ έ σ ω ς.Μόνο ενας τρόπος υπάρχει για να ξεχάσω αυτά τα πράγματα που δεν θέλω να θυμάμαι: κι αυτός ο τρόπος είναι η ερωτική πράξη.Αυτή είναι η μόνη σίγουρη λησμονιά…Λοιπόν ,όταν λέω «τώρα» ,επειδή την χρειάζομαι αυτή την λησμονιά ,πρέπει να την έχω τ ω ρ α ,όχι αργότερα..Τσάνς, τη χ ρ ε ι ά ζ ο μ αι α υ τ η τ η λ η σ μ ο ν ι ά…(του παίρνει το στυλό και το πετάει) Ηρθε η ώρα να δώ αν μπορείς να μου την δώσεις…Μην κρεμιέσαι στην ανόητη ιδέα πώς μπορείς να μεγαλώσεις την αξία σου γυρίζοντας αλλού και κοιτώντας έξω από το παράθυρο ,την ώρα που κάποιος σε θέλει…Σ ε θ έ λ ω ,Τσάνς …(πάει στο κρεβάτι και κάθεται) Τώρα « θα πεί για μένα «τ ω ρ α»…κι έπειτα ,θα τηλεφωνήσω κάτω,στον ταμία του ξενοδοχείου ,πώς του στέλνω ένα νέο με μερικές επιταγές ,να μου τις εξαργυρώσει….
ΤΣΑΝΣ:δε ντρέπεσαι λίγο;
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ:και βέβαια ντρέπομαι..Εσύ;
ΤΣΑΝΣ:Περισσότερο από λίγο…
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ:Κλείστα τα παντζούρια ,τράβηξε τις κουρτίνες…Βρές μια απαλή μουσική στο ραδιόφωνο κι έλα κοντά μου και κάνε με να πιστέψω πώς είμαστε ένα ζευγάρι νεαροί εραστές χωρίς καμιά ντροπαλοσύνη….

(Η Πριγκίπισσα ξαπλώνει στο κρεβάτι.Ο ηχος από τα κύματα και οι κρωγμοί των γλάρων σβήνουν.Ο Τσάνς σηκώνεται ..Ανοίγει το ραδιόφωνο και ,καθώς ακούγεται αδύναμα η μουσική του «Θρήνου» γυρίζει και αργά πάντα-πάει και πιάνει τη μπροστινή κουρτίνα.Η μουσική δυναμώνει κι αυτός σταματάει μια στιγμή.Επειτα σαν νάταν η κουρτίνα ένα παραθυρόφυλλο-αρχίζει να την κλείνει ενώ τα φώτα χαμηλώνουν.Οταν φτάσει στο κέντρο,οι κουρτίνες εχουν κλείσει και τα φώτα εχουν σβήσει.Η μουσική είναι τώρα πολύ δυνατή και συνεχίζεται σε όλη την αλλαγή της σκηνής)

TENNESSEE WILLIAMS/
το γλυκό πουλί της νιότης/
μτφ:Μάριος Πλωρίτης
Πρώτη πράξη-πρώτη εικόνα