η τέχνη

Egon Schiele,Adele with Dog (1917)

………………………………………………………………………………………

Μέσα σε αυτές τις στάχτες.Λέξεις κοινές,λέξεις κοινότοπες,λέξεις κοινόχρηστες.Στάχτες και μυστήριο.Απερινόητο.Δεν ξέρω,δεν ξέρω.Ποτέ δεν είπα ότι ξέρω.Το είπα αλλά ποτέ δεν ήξερα.Ηξερα αλλά δεν το ηξερα εγώ.Αυτό που ήξερα δεν ήταν δικό μου.Το ήξερα επειδή ηταν μια γνώση που δεν μου ανήκε.Ο΄τι ξέρω το ξέρουν ολοι.Η αληθινή γνώση δεν είναι προσωπική.Προσωπική η ανακάλυψή της,όχι όμως και η γνώση.Δεν γνώρισα πολλά.Ποτέ δεν έμαθα.Μόνο με τις αισθήσεις εφτασα εκεί που έφτασα,εστω κι αν δεν έφτασα πουθενά.Υπήρξα άνθρωπος σωματικός.Μόνο με τις αισθήσεις έφτασα εκεί.Δεν θα έφτανα πουθενά αλλού με αλλον τρόπο.Ολοι οι τρόποι οδηγούν εκεί που οδηγούν οι αισθήσεις.Οι αισθήσεις είναι ολοι οι τρόποι.Δεν υπάρχουν αλλοι τρόποι.Αυτές πρέπει να ακούει κανείς,να τις οξύνει ,να τις πλαταίνει,να τις εξασκεί.Μόνον αισθήσεις είμαστε,κι αυτό είναι πολύ.Διαφέρουν από τον έναν στον αλλον αλλά ολοι μόνον αισθήσεις είμαστε.Αλλοι φτάνουν,άλλοι δεν φτάνουν.Εκεί που εφτασα εγώ.Εκεί που είμαι τώρα.Εδώ.Εδώ που λέω αυτό που λέω.Εδώ που με βλέπετε.Αυτό πιστεύω.Ο,τι επαληθεύουν οι αισθήσεις αυτό είναι αληθινό.Η τέχνη επαληθεύεται από τις αισθήσεις.Αυτό πιστεύω.Είναι το μόνο που πιστεύω.Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο να πιστέψω.Αυτή η πίστη είναι ολη η πίστη.Αυτή η γνώση είναι ολη η γνώση.Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο να γνωρίσω.Αυτό υπήρξα.Τώρα που εχω φτάσει στο τέλος ,μπορώ να το πώ.Η τέχνη.Και αυτές οι στάχτες.

..................................................................................................................................................

Δημήτρης Δημητριάδης

Τέχνη//μονόλογος

Εκδ.Αγρα