Είναι φορές
που η αλυσίδα κόβεται
μα ο αιχμάλωτος δε φεύγει
γύρω της περιστρέφεται
Κάποτε ίσως σκάβει
και στο χώμα βαθιά
τα πόδια της φυτεύει
ετσι που ο κύκλος του
μικραίνει τώρα γίνεται
αυτή το δέντρο του
κι εκείνος ο καρπός της
Γίνεσαι ρίζα
γίνομαι χρόνος
σ΄αφήνω να με ζυγίζεις
εφη καλογεροπούλου
αμμος
εκδ.μετρονόμος-ποιείν,2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου