Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

..ενα χαρτάκι...



ΧΟΥΛΙΟ ΚΟΡΤΑΣΑΡ //μτφ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

Μπολέρο
Τί ματαιότητα να φαντάζομαι
πως μπορώ να στα δώσω όλα, τον έρωτα και τη μαγεία,
διαδρομές, μουσική, παιχνίδια.
Η αλήθεια είναι πως είναι έτσι:
όλα τα δικά μου στα δίνω, είναι αλήθεια,
αλλά όλα τα δικά μου δεν σου αρκούν
όπως εμένα δεν μου αρκεί να μου δίνεις
όλα τα δικά σου.

Γι αυτό δεν θα είμαστε ποτέ
το τέλειο ζεύγος, η ταχυδρομική κάρτα,
αν δεν είμαστε ικανοί να δεχτούμε
πως μονάχα στην αριθμητική
το δύο προκύπτει από το ένα συν ένα.

Εδώ γύρω ένα χαρτάκι
που μονάχα λέει:


Πάντα ήσουν ο καθρέφτης μου


θέλω να πω πως για να με δω έπρεπε να σε κοιτάξω.

 

2 σχόλια:

negentropist είπε...


Ενδιαφέρων ο Julio_Cortázar, αν και στο συγκεκριμένο ποίημα ενδεχομένως υποτιμά το ότι σκοπός της ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ - και όχι της (δια)ΜΟΡΦΩΣΗΣ - θα έπρεπε ΠΑΝΤΑ να είναι η μετατροπή των καθρεφτών σε παράθυρα.

:)

κοκκινη κισσα είπε...

negentropist

..σκοπός της καλλιέργειας ναι ,σκοπός του ερωτα οχι!!!!
ο ερωτας είναι πάντα α-σκοπος..
..και η ποίηση πολλές φορές καθρέφτης του!!!

νασαι καλά!!!!