φωτο: Νικόλαος Γύζης
χάθηκες μάνα
χάνεσαι
σε φύσηξε ο αέρας
σε παίρνει
και φεύγεις νύχτα μια
φλόγα
τόση δα φλογίτσα που
ανεβαίνει
και σβήνει στον αέρα
ένα φωτάκι σα κι αυτό
που βλέπεις στο απέναντι μπαλκόνι
όχι δεν είναι φωτιά
μάνα που κατεβαίνει από το βουνό
πρόσεχε θα σε
καταπιεί
μη το κοιτάς!
και οι σκιές στο
ταρατσάκι
αυτά τα πλυμένα
καθαρά πουκάμισα
κρεμασμένοι άνθρωποι
,κορμάκια που δροσίζονται
ας είναι μάνα
αν σκαρφαλώσεις στο
πεύκο απέναντι
πόσα μέτρα απέχεις απ
το Θεό;
είναι πολλοί εκεί
σκαρφαλωμένοι απόψε
ποιος ξέρει, μια φορά
το χρόνο ανεβαίνουν
θα το χουν τάμα φαίνεται
μαύρο ποτάμι ο κόσμος,μάνα
«Την καλοσύνη του
ήθελα,πίστεψέ με»
σ΄ακούω να μου λές
«μα πνίγηκα όμως,πνίγηκα»
εφη καλογεροπούλου
αμμος
εκδ: μετρονόμος-ποιείν,2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου