...Είμαστε τόσο γέροι,εκείνη κι εγώ,με έκανε τόσο νέα,που μοιάζαμε σαν δυό γέροι παλιόφιλοι,χωρίς φύλο,χωρίς συγγένεια,με τις ίδιες αναμνήσεις,τις ίδιες μνησικακίες,τις ίδιες προσδοκίες.Δε μ ΄έλεγε ποτέ γιο της,ευτυχώς,δε θα μπορούσα να το υποφέρω,αλλά Ντάν,δεν ξέρω γιατί,δε με λένε Ντάν.Ντάν μπορεί να λέγαν τον πατέρα μου,ναί,μπορεί να με έπαιρνε για τον πατέρα μου.Εγώ την έπαιρνα για την μητέρα μου ,κι εκείνη με έπαιρνε για τον πατέρα μου....

ΣΑΜΙΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ
Μολλόυ