..στα πεδία της μάχης...

Gianmario Lucini.....μτφρ: Ευαγγελία Πολύμου
7.
Kαφίγια
Όταν οι νεκροί ξεκίνησαν να σκοτώνουν τους νεκρούς,
το αλύχτισμα των σκύλων
ανακατώθηκε με τις κραυγές του τρόμου.
Ήμασταν όλοι σε ένα κύμα φωτός
σ’ έναν μυστικό πανικό αγάπης και κτηνωδίας
τρέχαμε όλοι να ξεφύγουμε
εξαπολύοντας γροθιές στον ουρανό
ήμασταν πάνω στη γραμμή της αχρειότητας
με το ένα πόδι πέρα απ’ τη γραμμή της αβύσσου
κοντανασαίνοντας με τρόμο στο γκρεμό
κι ένας Θεός πεθαμένος από δίψα
περιπλανιόταν στα πεδία της μάχης
πίνοντας από πίδακες αίματος.
[από τη συλλογή «Προσβολή»]

7.
Kefiah
Quando i morti iniziarono ad uccidere i morti il guaìto
dei cani si mischiò ai vagiti del terrore.
Eravamo tutti in un fiotto di luce
in un mistico panico di amore e di ferocia
eravamo tutti in fuga scagliando i pugni al cielo
eravamo sulla linea del male
con un piede oltre la linea dell’abisso
anelando con terrore al precipizio
e un Dio morto di sete vagava per i campi
bevendo da fonti insanguinate.
(da “Vilipendio')

 Gianmario Lucini.....μτφρ: Ευαγγελία Πολύμου....
απο το ηλεκτρονικό περιοδικό ΠΟΙΕΙΝ
http://www.poiein.gr/archives/30406/index.html