το φάντασμα της Edna Lieberman//Roberto Bolaño

Το φάντασμα της Edna Lieberman

Σε επισκέπτονται, την πιο σκοτεινή ώρα
Όλες οι χαμένες σου αγάπες.
Το μονοπάτι γης που οδηγούσε στο φρενοκομείο
Ξεδιπλώνεται ξανά όπως τα μάτια
Της Edna Lieberman,
Σαν μόνο τα μάτια της να μπορούσαν
Να ανυψωθούν πάνω από τις πόλεις
Και να λάμψουν.
Και λάμπουν πάλι για σένα νε
Τα μάτια της Edna
Πίσω από το δαχτυλίδι της φωτιάς
Που πριν ήταν το μονοπάτι γης
Το μονοπάτι που διέσχισες τη νύχτα
Αναχώρηση μετ επιστροφής,
Πολλές φορές,
Ψάχνοντας την ή ίσως
Ψάχνοντας τη σκιά σου.
Και ξυπνάς αθόρυβα
Και τα μάτια της Edna
Είναι εκεί.
Ανάμεσα στο φεγγάρι και το δαχτυλίδι της φωτιάς
Διαβάζοντας τους αγαπημένους της
μεξικάνους ποιητές.
Και τον Gilberto Owen
Τον έχεις διαβάσει?
Λένε τα χείλη της χωρίς ήχο
Λέει η αναπνοή σου
Και το αίμα που κυκλοφορεί
Όπως το φως ενός φάρου.
Αλλά είναι τα μάτια της ο φάρος
Που διασχίζει τη σιωπή σου.
Τα μάτια της που είναι σαν το ιδανικό
Βιβλίο γεωγραφίας:
Οι χάρτες του απόλυτου εφιάλτη.
Και το αίμα σου φωτίζει
Τα ράφια με βιβλία, τις καρέκλες
Με βιβλία, το πάτωμα
Γεμάτο με στοιβαγμένα βιβλία.
Αλλά τα μάτια της Edna ψάχνουν
Μόνο εσένα.
Τα μάτια είναι
Το πιο περιζήτητο βιβλίο
Υπερβολικά αργά
Το κατάλαβες, αλλά
Δεν πειράζει
Στο όνειρο της ξανασφίγγεις
Το χέρι
Και πια δε ζητάς τίποτα άλλο

Roberto Bolaño

μτφρ:Κωνσταντίνα Παναγοπούλου-Πέρεθ

απο εδώ

El fantasma de Edna Lieberman

by Roberto Bolaño Ávalos

Te visitan en la hora más oscura 
todos tus amores perdidos. 
El camino de tierra que conducía al manicomio 
se despliega otra vez como los ojos 
de Edna Lieberman, 
como sólo podían sus ojos 
elevarse por encima de las ciudades 
y brillar. 
Y brillan nuevamente para ti 
los ojos de Edna 
detrás del aro de fuego 
que antes era el camino de tierra, 
la senda que recorriste de noche, 
ida y vuelta, 
una y otra vez, 
buscándola o acaso 
buscando tu sombra. 
Y despiertas silenciosamente 
y los ojos de Edna 
están allí. 
Entre la luna y el aro de fuego, 
leyendo a sus poetas mexicanos 
favoritos. 
¿Y a Gilberto Owen, 
lo has leído?, 
dicen tus labios sin sonido, 
dice tu respiración 
y tu sangre que circula 
como la luz de un faro. 
Pero son sus ojos el faro 
que atraviesa tu silencio. 
Sus ojos que son como el libro 
de geografía ideal: 
los mapas de la pesadilla pura. 
Y tu sangre ilumina 
los estantes con libros, las sillas 
con libros, el suelo 
lleno de libros apilados. 
Pero los ojos de Edna 
sólo te buscan a ti. 
Sus ojos son el libro 
más buscado. 
Demasiado tarde 
lo has entendido, pero 
no importa. 
En el sueño vuelves 
a estrechar sus manos, 
y ya no pides nada.