φωτο: Νίκος Μάρκου,Το Πέραμα

I. ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
Στη γειτονιά των γλάρων

Ξημέρωμα, βροχή. Λίγο νερό, αβέβαιο, γλίστρησα στο λιμάνι δεξιά, κίτρινο φώς στις αποθήκες και τα στενά δρομάκια όμοια με ουρές ποντικιών που τρέχουν στο σκοτάδι. Δραπετσώνα,τσιμέντα Ηρακλής, χοντρές άσπρες δεξαμενές της φτώχειας, πατάω γκρίζο, οδηγώ, φώτα μικρά για μάτια, φουγάρο αριστερά, διασχίζω τη γειτονιά των γλάρων, ιχθυόσκαλα Κερατσίνι,
πίσω από φορτηγά, μπροστά περνώντας, μυρωδιά ψαριού, λάδι, πετρέλαιο, πίσσα, αέρας υγρός χυμάει στα ρουθούνια, ανάμεσα εγώ ,πιο κάτω θάλασσα χαμηλά στο βάθος όσο ο θεός θέλει μπλέ. Πέραμα, ναυπηγεία, σκαριά ριγμένα όλα μαζί, τόσα μαζί, άδεια από θάλασσα κι η θάλασσα δίπλα άδεια,
μόνο θάλασσα χρόνου εκεί ,όχι άλλη ,μόνο θάλασσα χρόνου και εργάτες με ενέσεις οξυγόνου τρυπάνε να διώξουν τη σκουριά που τρώει την κοιλιά. Βροχή, λίγο νερό, αβέβαιο.
Δεν έφτασε.
..................................................................................................
«Ιωάννης Θηρεσία»

Λιμάνι
κατάστρωμα
έκανε κράτει η μηχανή
δε βλέπω θάλασσα
μπροστά ένα γκαζάδικο
κόβει το πέρασμα
στα δυο
δε νιώθεις κύμα
μόνο ο αέρας μυρίζει
αυτοκίνητα
όλες οι λαμαρίνες σε σειρά
και μέσα εμείς , οι απέναντι,
ένας οδηγός μπροστά
ξύνει τον καθρέφτη με το αριστερό του νύχι
κάτω
άδειο πλαστικό ποτήρι του καφέ
πηγαίνει και έρχεται διαρκώς
στο γκρί,
γόπες, αξύριστοι εργάτες,
γυναίκες με πλαστικές σακούλες,
πλανόδιοι μικροπωλητές,
σκύλοι αδέσποτοι υγροί
γλάροι
και μέσα εμείς
οι απέναντι
κάμποσα μέτρα
χαμηλότερα.
.....................................................................................
Επανάληψη
Στη γειτονιά του γλάρου εκεί που λιώνει το σίδερο καυτό από το οξυγόνο
και στάζει ο Θεός το μπλέ και κίτρινο ο άνθρωπος, σε θάλασσα μικρή
που γερανοί φορτώνουν, περνάω απέναντι διαρκώς κλεφτά κοιτώντας σκοινιά και γάντζους και μαύρη πίσσα….
..............................................................................
Εφη Καλογεροπούλου
ηχος απο νερό
εκδ: ενδυμίων,2010

φωτο: Νίκος Μάρκου,Το Πέραμα