έχει δύο πόδια και περπατάει.
Τον παράδεισο όμως;
Ο παράδεισος ίσως να μην είναι
τίποτ’ άλλο
από ένα χαμόγελο
που κρατάει ώρα,
και δύο χείλη
που τ’ όνομά μας ψιθυρίζουνε.
Κι ακόμα
η ιλιγγιώδης εκείνη στιγμή
όπου μας επιτρέπεται να ξεχνάμε
πολύ γρήγορα
την κόλαση που λέγαμε.
Τον παράδεισο όμως;
Ο παράδεισος ίσως να μην είναι
τίποτ’ άλλο
από ένα χαμόγελο
που κρατάει ώρα,
και δύο χείλη
που τ’ όνομά μας ψιθυρίζουνε.
Κι ακόμα
η ιλιγγιώδης εκείνη στιγμή
όπου μας επιτρέπεται να ξεχνάμε
πολύ γρήγορα
την κόλαση που λέγαμε.
JAROSLAV SEIFERT
Η κόλαση είναι παντού
Μτφρ: Γιώργος
Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου