Κ’εμείς
θεατές παντού και πάντοτε,προς όλα
Στραμένοι πάντα και ποτέ προς τα έξω!
Μας κατακλύζει αυτό:Το τακτοποιούμε.
Πέφτει ερείπια.Ξανά το τακτοποιούμε,
κ’ ερείπια πέφτουμε ύστερα εμείς οι ίδιοι.

Ποιος μας ανάτρεψε έτσι,ώστε, εμείς ο,τι
κι αν κάνουμε τη στάση ευτύς,εκείνου
που φεύγει,παίρνουμε; Όπως κείνος,πάνω
στο στερνό λόφο,που του δείχνει ακόμη
μια φορά την κοιλάδα του ολόκληρη,
στέκει,χρονοτριβεί,γυρίζει,-ζούμε
κ’ εμείς και πάντοτε αποχαιρετούμε.

ΡΑΙΝΕΡ ΜΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ
Η όγδοη ελεγεία (απόσπασμα)
Μτφρ: Αρης Δικταίος