Γιώργος Χρονάς,ποίηση

ΜΑΡΘΑ, Η ΥΠΝΟΦΟΡΟΣ

Ανέβηκε ο ήλιος στην Ομόνοια

και συ γυρνάς μ' ένα μωρό στο καρότσι
συνάντησες δυο φίλες σου μέσα στην πρέζα
έξω από το φούρνο του Κατσέλη
εκεί που άλλοτε ήτανε
το καφέ-γαλακτοπωλείο "Βρεταννία"
Φιλιέστε και κοιτάς
μέσα στα μάτια τους πούχουν βασιλέψει
ένα αστέρι
Πιαστήκατε απ' τα χέρια δυνατά
για να μην πέσετε
δίπλα στους περαστικούς
στους τίτλους των εφημερίδων
που μόλις κυκλοφόρησαν.
Τα χέρια σας μες στα σημάδια
μιας χρήσεως
Και το μωρό σου άκουσε τις φωνές σας
τα τρυφερά σας λόγια μες στη μέρα
και θέλει απ' το καρότσι του
να σηκωθεί
για να σας φτάσει.
Κορίτσι, Μάρθα, πάρε τις φίλες σου
και πηγαίνετε να κοιμηθείτε
μέσα στην κούνια σκεπάστε το μωρό
και κοιμηθείτε για μέρες.
Πιείτε γάλα ζεστό με μέλι
και κοιμηθείτε. Είναι επείγον. Κοιμηθείτε.
Και όταν ξυπνήσετε
μετά από καιρό
στείλε στη μάνα σου στο χωριό
το γράμμα σου που περιμένει,
θα την βρει στα χωράφια.
Μάνα, είμαι η κόρη σου,
Μάνα, είμαι καλά. Το ίδιο επιθυμώ και για σε.
Να μην ανησυχείς
Είμαι πια καλά
Κοιμήθηκα για μέρες
κι όπως τα φίδια τώρα αντέχω
η Μάρθα σου, η Υπνοφόρος.

Γιώργος Χρονάς
Κατάστημα Νεωτερισμών
Οδός Πανός,1977