ΣΚΕΥΗ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
 

γερνάνε πιο γρήγορα

γερνάνε πιο γρήγορα
τις νύχτες οι άνθρωποι
τα χέρια τους μακραίνουν
σ’ αυτές τις ατέλειωτες χειραψίες
πόσους νεκρούς ξεπροβοδίζουν ;

κάποτε
η νύχτα μού δάνεισε
βιβλία σελίδες από δέρμα
ράκη ανθρώπινα
έτσι ξεφύλλιζα απελπισία
σταγόνες αίμα στα δάχτυλα
πόδια ,χέρια, μάτια στο χώμα
γύριζα στο χρόνο
με λάμπα θυέλλης
κρύφτηκα,πλύθηκα,έφτυσα

η μνήμη κυλάει
ακόμη δεν έχει σταματήσει
πέτρες ξεκολλάνε
γκρεμίζονται
μέσα στη λύπη διπλώνω
τη γλώσσα μου
τρώω σάρκα σιωπής
στη μέρα πού κουτσαίνει
κλείνω το μάτι

ΕΦΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΚΕΥΗ ΤΑΞΙΔΙΟΥ,2007