ΙΟΥΝ 07
Κατηγορία: Αφίξεις,
καταχώρηση από: Σπύρος Αραβανής
αναδημοσίευση απο το ΠΟΙΕΙΝ
`
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
Για να συναντηθούμε
πρέπει να διακινδυνεύσουμε
την απόσταση του άλλου
μια απόσταση φωνών
ντυμένοι μυθιστόρημα
ξεχασμένοι από τρυφερότητα
παραδομένοι στην απόγνωση
έρποντας ή ακόμη και στα τέσσερα
δοσμένοι σ’ ένα ανομολόγητο παιχνίδι
πένθους
αφής
σφαγής
`
*
ORDEAL
In order to meet
we must risk
the distance from the other
a distance of voices
dressed up as a novel
forgotten of affection
surrendered to despair
crawling or even on all fours
given to an untold game
of mourning
touch
slaughter
`
*****
`
ΣΦΑΛΜΑ ΤΥΧΑΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
Είμαστε η χαμένη δυνατότητα
οι λέξεις που δε γίναμε
τα παιδιά που πέφτουν απ’ τα όνειρά μας
ξημερώματα
οι δρόμοι τα αδιέξοδα και οι ατέλειωτες
χειρονομίες τους
οι άδειες θέσεις δίπλα στου τρένου
το παράθυρο
`
Είμαστε το λίγο
του χρόνου το ελάχιστο
`
Το ολομόναχο του κόσμου
είμαστε
η σκόνη του σκοτωμένου χρόνου
`
*
ERROR OF ACCIDENTAL ROUTE
We are the lost possibility
the words we never were
the children falling from our dreams
at dawn
roads blind alleys and their endless
gestures
the vacant seats next to the train’s
window
`
We are the least
the minimum of time
`
The world’s aloneness
we are
the dust of slain time
`
******
`
ΒΥΘΟΣ
Η σιωπή είναι άβυσσος
έρημος και φωτιά
σιωπή το πριν και το μετά
η λύπη η κραυγή η αφωνία
μαζί και χωριστά
το Καλό και το Κακό σιωπή
και το νερό το τρεχούμενο
στο μονοπάτι της λήθης
σιωπή το κύμα το παλιρροϊκό
της ασίγαστης ελπίδας
η τρυφερότητα που καίει και κλαίει
το Είναι και το Μηδέν σιωπή
τα γράμματα οι αριθμοί οι λίμνες
και της ζωής μας τα αποσιωπητικά
`
Κι ακόμη τα χέρια μου μες στα δικά σου
κι ο τρόμος του πυροβολισμού που βρίσκει στόχο
σιωπή κι άλλη σιωπή ο αιφνιδιασμός
κι ακόμη πιο πολύ
εκείνη η ησυχία των μέσα μας σελίδων
`
*
DEPTH
Silence is an abyss
wilderness and fire
silence what was before and what is after
sorrow cry mutation
together and apart
silence are the Good and the Bad
and running water
on the path of oblivion
silence the tidal wave
of unquenched hope
tenderness that burns and weeps
silence is Being and Naught
letters numbers lakes
and the dots of our life
`
Even my hands in yours
and the fright of a gunshot that finds its target
silence and more silence the surprise
and more so
the peace and quiet of our inner pages
`
******
`
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
Στις διακυμάνσεις
του αόριστου και του τετελεσμένου μέλλοντα
στην άμπωτη και την παλίρροια των νερών
εκεί που ρήματα καταρρέουν αβοήθητα
σε αβυσσικά πεδία
και κραυγές βυθίζονται σε εκκωφαντική σιωπή
του γυροσκόπου γίνομαι απελπισμένο μάτι
αντηχείο συνείδησης ζωής σε απουσία
κύμα φλεγόμενο και απόκοσμη αλήθεια
σμήνος φωνών και αυθάδης στοχασμός
όπου εκπνέει αργά πολύ αργά
η ανάσα του δαιμονισμένου χρόνου
`
METAMORPHOSES
In the fluctuation
of the indefinite and the accomplished future
in the flood and ebb-tide of waters
where verbs collapse unaided
in abysmal ground
and cries sink into a deafening silence
I become a gyroscope’s despairing eye
a resonator of life’s conscience in absentia
a burning wave and uncanny truth
a swarm of voices and impudent meditation
exhaled slowly very slowly
by the breath of fiendish time
`
*****
`
ΑΘΕΑΤΗ ΟΨΗ
Να θυμηθώ το πρόσωπό σου θέλω
στον εξόριστο των ανθρώπων τόπο
σε εγκατάλειψη που μυρίζει θειάφι
άσκοπη κίνηση να κάνω
σε ζώνη απαγορευμένη
εκεί που η ανθρώπινη αγέλη εκπνέει
ζωή σε εκκρεμότητα
γιατί ο θάνατος είναι σύμπτωμα ζωής
κι οι ζωντανοί αγέννητοι νεκροί
που παίζουν ζάρια
τζογάροντας τα πρόσωπά τους
`
*
INVISIBLE VIEW
I want to remember your face
in the country of exiles
in abandonment smelling of sulphur
to make an aimless move
in a prohibited area
where the human herd exhales
life in abeyance
for death is a symptom of life
and the living unborn dead
playing dice
staking their faces
`
********************************************************
`
`
Η Έφη Καλογεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Είναι πτυχιούχος του Φυσικού τμήματος του Παν/μίου Αθηνών και του Τμήματος Θεατρικών σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθήνας.
Συνεργάτης θεατρολόγος και βοηθός σκηνοθέτη στις παραστάσεις: “Huis Clos - Κεκλεισμένων των Θυρών’ (2002-2003), “Leonce und Lena’ (2004-2006) και “Tο σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα’ (2008-2010) στο θέατρο-εργαστήριο “Μαύρη σφαίρα’ της Τότας Σακελλαρίου. Ποιησή της καθώς και θεατρική κριτική εχει δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και έχει μεταφραστεί στα αγγλικά,ισπανικά και ιταλικά.Εργάζεται στην εκπαίδευση και ζει στην Αθήνα.
`
ΕΡΓΑ ΤΗΣ
(2015) Έρημος όπως Έρωτας, Σειρά Ποιείν 13, Μετρονόμος (δίγλωσση έκδοση, μετάφραση στα αγγλικά Γιάννης Γκούμας)
(2013) Άμμος, Σειρά Ποιείν 05, Μετρονόμος
(2010) Ήχος από νερό, Ενδυμίων
(2007) Σκεύη ταξιδίου, Ενδυμίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου