"στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι"//θέατρο

Ο ΝΤΗΛΕΡ: Αν βαδίζετε έξω,αυτή την ώρα και σ αυτό το μέρος ,είναι επειδή ποθείτε κάποιο πράγμα που δεν έχετε,και αυτό το πράγμα,εγώ,μπορώ να σας το προμηθεύσω.Διότι αν είμαι σ αυτή τη θέση πολύ περισσότερο χρόνο πρίν από σας και για πολύ περισσότερο χρόνο από σας ,κι αν ακόμη κι αυτή η ώρα που είναι η ώρα των άγριων σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους και τα ζώα δεν με διώχνει από δώ, είναι επειδή έχω αυτό που χρειάζεται για να ικανοποιώ τον πόθο που περνά μπροστά μου ,κι αυτό είναι σαν ένα βαρος που πρέπει να το ξεφορτώσω πάνω σ΄οποιονδήποτε ,άνθρωπο ή ζώο ,που περνά μπροστά μου.

Γι αυτό το λόγο σας πλησιάζω, παρά την ώρα που είναι η ώρα όπου κανονικά ο άνθρωπος και το ζώο ρίχνονται άγρια ο ένας πάνω στον άλλο, πλησιάζω, εγώ, εσάς με τα χέρια ανοιχτά και τις παλάμες στραμμένες πρός εσάς ,με την ταπεινότητα εκεινου που προτείνει απέναντι σε εκείνον που αγοράζει,με την ταπεινότητα εκείνου που κατέχει απέναντι σε εκείνον που ποθεί,……..

….και αναμφίβολα ,από ντροπαλότητα θα είχα αρκεστεί να ξύσω το κρανίο μου και να κάνω μια παρέκκλιση για να σας αποφύγω ,εάν δεν είχα δεί μέσα στο βλέμμα σας που ήταν καρφωμένο πάνω μου ,το φέγγος του ανθρώπου ο οποίος πρόκειται με την αυστηρή έννοια του όρου,να ζητήσει κάποιο πράγμα…..

……..Τα πρόστυχα εμπόρια απαιτούν απ τους πελάτες τους τεκμήρια φερεγγυότητας,όμως τα καταστήματα πολυτελείας μαντεύουν και δεν ζητούν τίποτε,ούτε ποτέ υποβιβάζονται στο να επαληθεύσουν το ποσόν της επιταγής και την εγκυρότητα της υπογραφής….

BERNARD -MARIE KOLTES

ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΑΜΠΩΝ ΜΕ ΒΑΜΒΑΚΙ (αποσπάσματα)

Μτφρ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

BERNARD MARIE KOLTES   (συνέντευξη)

«Ιστορίες ζωής και θανάτου»//συνέντευξη με την Veronique Hotte

-τα πρόσωπά σας μιλούν επι σκηνής για τον εαυτό τους και για την επιθυμία τους.Υπάρχει κάτι το κυνικό στο να πραγματεύεται κανείς,όπως κάνετε εσείς,την επιθυμία ως αναζήτηση,αντικείμενο,αντίτιμο ,και μετά ικανοποίηση,ξαναβρίσκουμε εδώ την ιδέα του εμπορίου

-Ναι,αλλά το θέμα αυτό εκτίθεται με αυτόν τον τρόπο κυρίως «στη μοναξιά των κάμπων με βαμβακι».Δεν είναι αυτό το θέμα όλων των έργων μου.Πρόκειται μάλλον για μια αίσθηση σε κάποια δεδομένη στιγμή.Οσο για τον κυνισμό,αυτός είναι κάτι για το οποίο δεν μου είναι δυσάρεστο να μιλώ.Είμαστε όλοι πολύ κυνικοί,δεν υπάρχει απόλυτη καλοσύνη,εκτός μόνον στους καλόγερους και στους ασκητές.Ισως αυτή να είναι η μόνη λύση στη ζωή,και οι καλόγεροι θα μπορούσαν να είναι οι αληθινά περιθωριακοί.Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι κυνικές και σφραγισμένες με τρυφερότητα: αυτό είναι που περιπλέκει τα πάντα και συγχρόνως επιτρέπει να έχει κανείς θέματα για να γράφει μια ολόκληρη ζωή.Το ενδιαφέρον έγκειται ακριβώς στο να συλλάβεις την παραλλαγή από τον κυνισμό στην τρυφερότητα ,το παιχνίδι των αναλογιών.Δεν υπάρχει τίποτα πιο κυνικό από τις αισθηματικές ταινίες.Προτιμώ τον κυνισμό που δείχνει το πρόσωπό του.