Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

ποίηση Κώστα Ριζάκη





βουβό
Μαδώντας το τριαντάφυλλο –τι μένει;
το στιγμιαίο γράπωμα των αγκαθιών
στο μεσιανό μας δάχτυλο
λίγο βελούδο κόκκινο σαν αίμα
σε πανδαιμόνιο αγέραστων φωνών
(πρίν την επώδυνη στροφή)
αλώβητη η παιδική μας αθωότητα
να ψιχαλίζει ζέοντα τα πέταλα στο χώμα!
ΚΩΣΤΑΣ ΡΙΖΑΚΗΣ
Τα τελευταία ονόματα (2010)
Επιτάφιος δρόμος,Ποιηματα Α (1985-2010)
Εκδ: Γαβριηλίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: