………………………………………………………………………………………………………………………
Ο έρωτας ανήκει σ’ αυτόν τον κόσμο,
δεν είναι έρωτας προς αυτόν τον κόσμο. Είναι προσηλωμένος στη γη λόγω της
βαρύτητας του σώματος. Χωρίς ψυχή δεν υπάρχει έρωτας, αλλά δεν υπάρχει έρωτας
και χωρίς σώμα. Μέσα από το κορμί ο έρωτας γίνεται ερωτισμός και επικοινωνεί με
τις ευρύτερες και τις πιο μυστικές δυνάμεις της ζωής. [...].
Η ερωτική
συνάντηση αρχίζει με τη θέα του κορμιού που ποθούμε. Ντυμένο ή γυμνό, το κορμί
είναι μια παρουσία, μια μορφή η οποία προς στιγμή είναι όλες οι μορφές του
κόσμου. Μόλις αγκαλιάσουμε τη μορφή αυτή, παύουμε να την αντιλαμβανόμαστε ως
παρουσία και τη συλλαμβάνουμε ως συγκεκριμένη ύλη, απτή, που χωράει στην
αγκαλιά μας και η οποία, παρ’ όλα αυτά, είναι απεριόριστη...
Χανόμαστε ως
πρόσωπα και βρισκόμαστε ως αισθήσεις. Όσο η αίσθηση γίνεται πιο έντονη, το
κορμί που αγκαλιάζουμε γίνεται πιο αχανές. Αίσθηση του απείρου. Το κορμί μας
χάνεται μέσα στο άλλο κορμί. Το σαρκικό αγκάλιασμα είναι η κορύφωση του κορμιού
και η απώλειά του...
Οκτάβιο Παζ, Διπλή φλόγα, έρωτας και ερωτισμός
(μτφρ: Σάρα Μπενβενίστε, Μαρία Παπαδήμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου