Ολγα Μπέργγολτς/ποίηση

Την καρδιά μου δεν τη λυπήθηκα ποτέ

Την καρδιά μου δεν τη λυπήθηκα ποτέ:

ούτε στο τραγούδι, ούτε στη φιλία, ούτε στο πένθος

                                                            ούτε στο πάθος . . .

Συγχώρα με καλέ μου. Ότι έγινε, έγινε

μου είναι πικρό.

Και όμως, όλα αυτά ευτυχία είναι.

Και το ότι εγώ παθιασμένα, φλεγόμενα νοσταλγώ

Και ότι εγώ, φοβούμενη την πρωτόγνωρη επίθεση

Στο φάντασμα, την παραμικρή σκιά φοβάμαι.

Φοβάμαι . . .

Και όμως, όλα αυτά ευτυχία είναι.

Ας είναι τούτα τα δάκρυα και τούτη η πνιγούρα,

ας μαστιγώνουν οι κατηγόριες, σαν κλαριά στη δυστυχία.

Είναι πιο τρομερά από τη συγχώρεση όλων. Είναι πιο τρομερά από την αδιαφορία.

Η αγάπη δε συγχωρεί. Και όμως όλα αυτά ευτυχία είναι.

Τώρα πια ξέρω ότι σκοτώνει,

συμπόνια δεν περιμένει, δε μοιράζεται την εξουσία.

Πότε πανέμορφη, πότε ζωντανή,

Πότε καθόλου διασκεδαστική, μα – ευτυχία.

1952

ΟΛΓΑ ΜΠΕΡΓΓΟΛΤΣ

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

αναδημοσίευση από εδώ